CCI20101218015

16

Rys.8. Zamocowanie wkładek z węglików spiekanych w obsadzie stalowej: a - wkładka zaprasowana na gorąco, b - wkładka wtłoczona na gorąco.

Ciągadła diamentowe z powodu największej twardości i odporności na ścieranie są najlepszymi narzędziami przeznaczonymi do ciągnienia cienkich drutów. Maksymalne otwory robocze w ciągadłach diamentowych wynoszą 2 mm i są stosowane dla metali miękkich, jak aluminium. Dla metali o wyższej wytrzymałości (jak mosiądz, miękka stal) stosuje się ciągadła o średnicy nie przekraczającej 1 mm. Najmniejsza średnica w ciągadle diamentowym wynosi 0,01 mm. Ciągadła diamentowe mają wielokrotnie wyższą żywotność w porównaniu z ciągadłami z węglików spiekanych.

Pomocniczym narzędziem przy ciągnieniu rur z pocienieni ścianki są trzpienie ciągarskie (korki). Wykonywane są one w trzech odmianach, jako trzpienie:

•    ruchome (długie),

•    stałe o powierzchni cylindrycznej (krótkie),

•    swobodne o powierzchni stożkowej.

Konstrukcja korków stałych zależy od średnicy przeciąganej rury. Do rur o średnicy powyżej 30 mm stosuje się korki w postaci pierścienia zamocowanego na drągu przechodzącym wewnątrz rury. Konstrukcja taka umożliwia wykonanie korków z węglików spiekanych. Do rur o średnicach mniejszych niż 30 mm stosuje się korki stalowe lub z węglików spiekanych - pełne, przyspawane do drąga.

1.11. Rodzaje ciągadeł

W praktyce do ciągnienia prętów, drutów oraz rur stosuje się następujące rodzaje ciągadeł:

•    ciągadła stożkowa,

•    ciągadła łukowa,

•    ciągadła płytkowe (druciadła),

•    ciągadła składane nastawne,

•    ciągadła obrotowe,

•    ciągadła walcowe.

Jednym z podstawowych czynników wypływających na proces ciągnienia jest kształt otworu roboczego ciągadła. Jeżeli kształt ten jest prawidłowo dobrany, siła ciągnienia jest najniższa, ciągadło wykazuje małe zużycie, a wyrób uzyskuje najlepszą jakość.