3. Analizując właściwości i budowę fenolu i kwasu benzoesowego i porównując je z analogicznymi związkami alifatycznymi można wyciągnąć wniosek, że:
A. rodnik aromatyczny powoduje silniejszą polaryzację wiązania O-H
B. rodnik aromatyczny wpływa silniej na podwyższenie temperatury topnienia związków niż rodnik alifatyczny
C. rodniki alifatyczne powodują większą niż rodnik aromatyczny ruchliwość wodoru wr grupie -Ol i
I). tlenowe związki aromatyczne łatwiej ulegają reakcji uwodornienia niż tlenowe związki alifatyczne
4. Aby z acetylenu otrzymać kwas octowy, należy acetylen:
A. utlenić w obecności katalizatorów
B. poddać reakcji katalitycznego przyłączania wody i utlenić
C. uwodornić do węglowodoru nasyconego, a następnie utlenić
D. poddać reakcji przyłączania chlorowodoru, a następnie reakcji z silnymi zasadami
5. Na próbkę, zawierająca niewielką ilość alkoholu etylowego, podziałano nadmiarem stężonego, zakwaszonego roztworu dwuchromianu potasowego. W wyniku przebiegającej reakcji tworzy się:
A. aldehyd octowy
B. kwas octowy
C. dwutlenek węgla i woda
D. węgiel i woda
6. Mydła sodowe i potasowe należą do anionowych środków
powierzchniowo-czynnych ponieważ:
A. zawierają aniony nierozpuszczalne w wodzie
B. ich grupa hydrofobowa zawarta jest w kationie
C. ich grupa hydrofobowa zawarta jest w reszcie alkilowej
D. grupa hydrol]Iowa i hydrofobowa zawarte są w anionie
7. Wartości stałych dysocjacji dwóch kwasów organicznych określone w tej samej temperaturze są następujące:
CH, - CH, - COOII K= 1.34 • 10's
C.H.OHCOOH K = 8.3 - l()5
6 4
Z danych wynika, że:
A. a - obydwa związki są słabymi kwasami
b - kwas propionowy jest nieco mocniejszy od kwasu hydroksybenzoesowego
B. a - obydwa związki są słabymi kwasami
b - kwas hydroksybenzoesowy jest nieco mocniejszy od kwasu propionowego
C. a - kwas propionowy można zaliczyć do kwasów mocnych
b - kwas hydroksybenzoesowy zaliczamy do kwasów słabych
D. a - kwas propionowy jest kwasem słabym
b - kwas hydroksybenzoesowy jest kwasem mocnym
8. W wyniku hydrolizy produktu reakcji bromku benzylu z cyjankiem potasu otrzymano:
A. kwas benzoesowy
B. kwas p-bromobenzoesowy
C. kwas fenylooctowy
D. cyjanian benzylu
9. Aby odróżnić kwas oleinowy od kwasu stearynowego wystarczy:
A. spalić oba kwasy
B. porównać stan skupienia kwasów
C. dokonać próby rozpuszczenia kwasów w wodzie
D. ogrzać kwasy z wodorotlenkiem sodowym w obecności fenoloftaleiny
10. Bardzo dobrą rozpuszczalność niskocząsteczkowych alkoholi i kwasów karboksylowych w wodzie najlepiej wyjaśnia stwierdzenie:
A. wszystkie związki organiczne są dobrze rozpuszczalne w