fjejn o załamanych biodrach i prostych nogach, a dopie-W^ro potem o zupełnie prostym tułowiu. Tą zasadę można zastosować przy wprowadzaniu ćwiczeń na poszczególnych przyrządach, nie zatrzymując się jednak zbyt długo na ćw. przygotowawczych o skulonych i ugiętych nogach.
1. W przysiadzie podpartym wychylenie na ręce i odbiciem obunóż małe przeskoki nogami w lewo i w prawo ze stopniowym unoszeniem bioder i nóg coraz wyżej, głowa podniesiona.
2. Stojąc bokiem poprzek na ławeczce chwyt oburącz za brzegi ławki — odbiciem obunóż wyskok do przysiadu na ławce i wysokim odbiciem nóg zeskok zawrotny z drugiej strony. Ochrona.
3. Jak wyżej, lecz ręce oparte na ławeczce, a nogi podskokiem przenieść z jednej strony na drugą. Początkowo nogi skulone, potem proste z załamaniem tylko w biodrach, wreszcie z wyprostem w biodrach ponad
ławką.
4. Skoki zajęcze na podłożu.
5. Obskoki zawrotne wzdłuż ławki ze zwróceniem uwagi na wymach ramion w przód w momencie odbicia nóg i daleki, opóźniony dochwyt rękami za ławeczkę. Kto mniejszą ilością skoków pokona całą ławkę. Przenoszenie nóg nad ławką jak wyżej: nogi skulone, o załamanych biodrach i wyprostowanym tułowiu.
6. Na materacach stojąc bokiem do poprzeczki lub sznurka (wysokość kolan, potem nieco wyżej) przeciągniętego ponad złączeniem dwóch materacy, wymachem ramion i odbiciem obunóż skok zajęczy skośnie ponad sznurkiem czy poprzeczką. Po przeniesieniu nóg nad przeszkodą doskok do przysiadu bokiem do sznurka. Ćwiczący powinien odepchnąć się rękami od materaca i oderwać je ze wznosem w przód.
7. Ławeczka ustawiona skośnie (zaczepiona o 4 części skrzyni lub o 5 szczebel drabinki). Ze skośnego rozbiegu 2—3 kroków, odbiciem, przeskok zawrotny z do-chwytem ławeczki powyż, nogi przenieść nad niższą częścią ławki.
8. Jak wyżej, lecz chwyt jest niżej, a nogi przenieść ponad wyższą częścią ławki. Ochrona. (Patrz rys. 119).
9. Ze skośnego rozbiegu odbiciem obunóż przeskok zawrotny stopniowo przez 3—4—5 części skrzyni z odbiciem z odskoczni (niżej może być bez odskoczni).
W celu zmuszenia ćwiczącego do wyższego przenoszenia nóg można z jednej strony przyrządu kłaść piłkę lekarską lub sam przyrząd ustawić nieco skośnie, np. jednym końcem na materacu.
10. W przysiadzie podpartym, odepchnięciem się jedną ręką i wychyleniem się z przeniesieniem ciężaru ciała na drugą, odbicie obunóż i przeskok z ćwierćóbrotem do przysiadu podpartego na jednej ręce, druga w bok. Ćwiczenie wykonywać z coraz wyższym uniesieniem bioder i nóg w czasie obrotu.
11. Jak wyżej, lecz z postawy pobok przodem do ławeczki lub 2—3 części skrzyni* ręce oparte na przyrządzie. Odbiciem obunóż, z wychyleniem na ręce, wysokie uniesienie bioder i wyskok do przysiadu na przyrządzie. Ręka odbijająca po wykonaniu ćwierćobrotu d och wy tu je przyrząd obok ręki podporowej. Odbiciem obunóż z wysokim wznosem i wyprostem bioder i nóg zeskok zawrotny do przysiadu z jedną ręką w bok. Stopniowo skracać moment dotknięcia stopami przyrządu.
12. Skrzynia lub koń z lękami lub bez łęków (wszerz) — z małego rozbiegu {3—4 kroków) na wprost odbiciem obunóż przemach zawrotny do siadu rozkrocz-nego z przechwytem ręką odbijającą. Wznieść lekko nogi w przód i zamachem nóg w tył z oparciem rąk na przyrządzie przed sobą złączenie nóg nad przyrządem i zeskok zawrotny.
187