DSC06521 resize

ułożenie przedmiotu powinno pozwolić na szybkie i łatwe uchwycenie,

należy używać pojemników stołowych, przenośników grawitacyjnych, uchwytów itp., w celu ułatwienia pracy i odciążenia rąk.

Podczas wykonywania prac w pozycji siedzącej bardzo ważne jest przyjmowanie prawidłowej pozycji siedzącej kątów prostych, tzn:

-    między górną powierzchnią uda a dolna powierzchnią płyty powinna być zachowana przestrzeń niezbędna do swobodnego ruchu nóg,

-    górna krawędź siedziska nie może wywierać żadnego ucisku na podudzie w pozycji, gdy stopy siedzącego spoczywają płasko na podłodze, a kolana są zgięte pod kątem ok. 90°,

-    wysokość stołu musi być tak dobrana, aby staw łokciowy przy pionowym ustawieniu ramienia siedzącego w pozycji wyprostowanej leżał na poziomie przedniej,

-    oparcie krzesła powinno podpierać kręgosłup poniżej łopatek przy słuchaniu, lub górny brzeg miednicy siedzącego w czasie pisania: podparcie brzegu miednicy nie powinno być ugięte,

-    tylna część podudzia nie powinna dotykać krawędzi siedziska,

-    nad płaszczyzną siedziska oparcie powinno być otwarte (puste miejsce) albo mocno wklęsłe, aby wyprostowana osoba siedząca mogła odchylić dolną część kości kulszowej ku tyłowi,

-    wysokość siedziska powinna być taka, by stopy spoczywały płasko na podłodze.

8.    Środki ochrony indywidualnej pod względem 3 kategorii.

SKUTECZNOŚĆ (Właściwości ochronne lecz bez zagrożenia dla ciała, zdrowia, własnego bezpieczeństwa użytkownika)

WYGODA (Komfort użytkowania pozwalający na długotrwałe używanie bez poczucia niewygody, dodatkowego zmęczenia, przeciążenia)

TRWAŁOŚĆ | Pełnienie funkcji ochronnych w sposób długotrwały niezależnie od zmiennych warunków środowiska pracy, częstości używania)

9.    Higieniczne Determinanty Wypadków.

a.    czynniki fizyczne

-    mikroklimat (temperatura, wilgotność, ruch powietrza, promieniowanie cieplne) - dyskomfort, przyspieszeniuzmęczenia, ograniczenie adaptacji

-    hałas - znużenie, ograniczenie percepcji, oceny zagrożeń, porozumiewania, procesów myślowych

-    oświetlenie - utrudnienie: percepcji szczegółów, precyzji ruchów, obserwacji procesów pracy

b.    chemiczne - działanie zależne od stężenia czynnika chemicznego, charakteru, czasu ekspozycji. Działanie to może być drażniące, narkotyczne lub powodujące głód tlenowy

c.    biologiczne - powodują rozdrażnienie, nerwowość. Podczas choroby następuje obniżenie sprawności organizmu oraz poszczególnych narządów.

10.    Ocena Wydatku Energetycznego Wg. Lehmana.

WEc I średni wydatek energii na czynności wykonywane w czasie efektywnym

WE,

4,2(m)

t§(i)

TW_l =

-1

*100[%]

Metoda ta polega na uwzględnieniu zajmowanej przy pracy pozycji ciała oraz określonego przez rodzaj pracy stopnia zaangażowania układu mięśniowego.

Z tabeli A odczytujemy liczbę dżuli zużytkowaną na otrzymanie danej pozycji ciała przy pracy. Z tabeli B odczytujemy zapotrzebowanie energetyczne związane z wykonaniem pracy zależnie od zajmowanej pozycji. Po zakwalifikowaniu wykonanych czynności do odpowiedniego typu obciążeń dokonujemy chronometiaZu na podstawie danych zawartych w tabeli^część Ai^,a następnie dodajemy obliczone wartości, otrzymując poszukiwany wydatek energetyczny przy danym rodzaju wykonywanej pracy. Bierzemy pod uwagę: -pozycję pracy

-    aktywację grup mięśniowych

-    wielkość zaangażowanych sił