Najwyższymi dygnltarstwami były urzędy senatora]
ci, ktńrąy je piastowali, tworzyli przyboczną radę u^ijelarii królewskiej (ale wolno było do nich wciągać ró-lewską. Senat składał się z dygnitarzy duchowtJ rn^e* dokumenty rozma^ych prywatnych umów pra-t świeckich. ycl>tnych). Nad kancelarią sprawował pieczę regent, praco-
Pierwszym senatorem duchownym był arcybiskup gn, |aIi w niej pisarze kancelaryJni> a “chiwistów zwano
inicński a zarazem prymas, po nim szedł arcybisK':|netrykantami' , ,. ....
, _.. ...... . .. .. , , Bł%| Następnym z kolei ministrem był podskarbi wielki, za-
iwowski i biskupi ordynariusze diecezji wchodzae^l .7 , . .
. . . _ .... . , .. .. ^^hlriadujący skarbem Rzeczypospolitej; do pomocy pod-
w skład Rzeczypospolitej w tradycyjnie ustalonym t . .. . . .. , , . ._____
,, . ; , , 7 , , ,, , . ,,1 ■ Poslkarbiemu mianował król dwóch pisarzy skarbowych,
rządku starszeństwa (m.in. krakowski, kujawski, Płock, Łęckiego i duchownego. Po podskarbim szedł ostatni warmiński, łucki, przemyski, chełmiński, chełmski, minłstr6W) marszałek nadworny, sprawujący pieczę jowski. kamieniecki) ». Biskupów tytułowano często kągE| dworem kr61ewskim.
imł (ksiądz warmiński, ksiądz przemyski itd.) fzastępca podskarbiego wielkiego, zwany podskarbim
Pierwszym senatorem świeckim był kasztelan krako-ladwornym, nie miał tytułu ministra i nie wchodził do wski; po nim, również w tradycyjnie ustalonym porząd. lenatu; podobnie hetman wielki oraz jego zastępca, he-ku starszeństwa, szli wojewodowie (m.in. krakowski, tman polny. Dlatego to hetmanów tytułowano zwykle poznański, wileński, sandomierski, ruski, sieradzki, ki-©kreśleniem piastowanej przez nich równocześnie god-jowski, wołyński, podolski, lubelski, bełski, rawski, cheł. pości senatorskiej (np. hetmana Potockiego-Rewerę zwa-miński, bracia wski, pomorski, czernihowski), dalej ka- P° wojewodą krakowskim).
sztelanowie tzw. więksi (m.in. poznański, sandomierski, I urzędach senatorskich szły urzędy nadworne, ró-kijowski, lwowski, wołyński, kamieniecki, bełski, cheł- |?:n°leSle dla Korony i dla Litwy. Pierwszym urzędm-miń&ki, inflancki), wreszcie kasztelanowie tzw. mniejsi Pem nadwornym był sekretarz wielki, zawsze ducho-sandecki, międzyrzecki, rogaziński, sanocki, luba- Fny’Po nkn następowali dwaj referendarze, jeden świec-czowski). Kasztelanów tytułowano często panami (pan 11 duchowny. Dalsze urzędy nadworne były tytu-lwowski, pan bełski itd, także: pani lwowska). farne* P°rz^ek starszeństwa miały ustalony tradycyjnie
Nadto w skład senatu wchodzili urzędnicy z tytułem P' in- Podkomorzy, chorąży, miecznik, koniuszy, stolnik,
ministra. Było ich pięciu dla Korony i tyluż dla Litwy. BEM ^jozy podstoU, łowczy).
_ . . . „ ... . . t i j i P Następny odcinek drabiny urzędniczej tworzyły urzę-
Pierwszy minister Rzeczypospolitej — to marszałek wiel- I, ..... . , _
- . . . . . , .. . , , , . . . Idy ziemskie (ziem było w Rzeczypospolitej więcej mz
i (z laską j o oznaką go o c ), a ej anc erz („z p e- i jew5(jztw, więc np. województwo ruskie, składające częcią większą**), następnie jego zastępca, podkanclerzy Wt z H ziem> lwowskiej> przemyskiej, sanockiej, (z „pieczęcią mniejszą ). O ile marszałek wielki i fcgej, miało pięć odrębnych hierachii
piat w swoim ręku czynności bardziej reprezentacyjne, r ch urzęd6w), Były 0ne również przeważnie tytularne, to kanclerz był oficjalnym wyrazicielem polityki dworu; fzły w tradycyjnie ustalonym porządku starszeństwa, bez kontrasygnacji kanclerza lub podkanclerzego żaden JpierwsZym urzędnikiem ziemskim był podkomorzy, po akt państwowy, choćby wydany przez króla, nie miał |nim następowali m.in. chorąży, sędzia ziemski, podcza-mocy prawnej. Księgi urzędu kanclerskiego zwano me- [gzy, cześnik, wojski, skarbnik.
tryką; wpisywano tam wszystkie akty wychodzące z kan- | Urzędy senatorskie, nadworne i ziemskie były zasadni-
czo niepołączalne. Odrębne miejsce zajmowali natomiast
I Tutaj, a takie w dalszych wyliczeniach wymienione są Je- (starostowie tzw. grodowi, tj, urzędnicy królewscy, re-dy nie ta godności, które pojawiają się w niniejszym wydaniu f bitów.