DSCF1763[1]

. 4(j. wyrównywanie histogramów to:

**/ c

* jcdn j z metod poprawiania jakości obrazów, b) skalowanie histogramów (osi odciętych i rzędnych) aby histogramy były porównywalne,

⁷ fe) usuwanie „końcówek" histogramów poprzez zmianę wartości pikseli z przedziałów o wartościach najniższych i najwyższych. d) żadna z odpowiedzi nic jest poprawna.

(f). Analiza głównych składowych pozwala na:

/ a) określenie zakresów promieniowania zarejestrowanych na obrazie cyfrowym,

b) redukcję liczby kanałów teledetekcyjnych,

:'c) przygotowanie nowych obrazów o stopniowo malejącej zmienności jasności tonalnej, d) odpowiedzi biesa poprawne.

43. Rozdzicczość radiometryczną 128 poziomów uzyskujemy przy zapisie: aj 28 bitów na piksel,

b)    128-1 bitów n3 piksel.

(cjl 7 bilów,

oj wszystkie odpowiedzi są błędne.

49. Kalibracja obrazów cyfrowych ma na celu:

a) zmianę liczby pikseli w wierszach i kolumnach,

•* bp zmianę geometrii obrazu, aby dopasować go do przyjętego układu współrzędnych,

~c) strojenie obrazów w fotogrametrycznych systemach pomiarowych, d) wybór odpowiednich pól treningowych w klasyfikacji nadzorowanej.

<50/Pliki obrazowe typu GIS zaw ierają w pikselach:

a)    numery klas obiektów,

b)    współrzędne granic obiektów wektorowych,

£cj) wartości odpowiedzi spektralnych, ________________{_}_____

a) dane służące do przetwarzania geometrii związanych z nimi obrazowych plików rastrowych.

51.    Baza podłużna zdjęć lotniczych to:

(a) podległość między sąsiednimi położeniami stanowisk, z których wykonano kolejne zdjęcia tego samego szeregu,

b)    odległość między kolejnymi szeregami zdjęć,

c)    'odległość między punktami głównymi zdjęć przy obserwacji stereoskopowej.

odległość między punktem głównym zdjęcia i przeniesionym na nie punktem głównym zdjęcia sąsiedniego z tego samego szeregu.

52.    Punkt główny zdjęcia lotniczego to:

b)

.o)

ii. Wisi!

>.?> punkt przebicia płaszczyzny zdjęcia przez prostą pionową przechodzącą przez środek rzutów, rzut prostokątny środka rzutów na płaszczyznę terenu,

punkt przebicia płaszczyzny zdjęcia przez oś optyczną obiektywu kamery lotniczej, rzut prostokątny środka optycznego obiektywu kamery lotniczej na płaszczyznę zdjęcia.

;o*ć radialnego przesunięcia punktu na zdjęciach lotniczych z tytułu deniwelacji terenu wynosi: r

5 =- ^v

H-Ah

r-Ah

b)

o <?=

Ah

H

H±Ah wielkość radialnego przesunięcia punktu,

H - wysokość zdjęcia, r - odległość punktu od punktu głównego,

A/l - wielkość deniwelacji.

54.    Powierzchnia robocza zdjęcia lotniczego to:

i

d) S =

gdzie: S

a)    powierzchnia zdjęcia, na której od fotografował się interesujący nas szczegół terenowy,

b)    część zdjęcia, na której dokonujemy folointcrprctacji,

mO) powierzchnia zdjęcia ograniczona liniami przechodzącymi przez środki podłużnego i poprzecznego pokrycia zdjęć sąsiednich,

d) część przyśrodkowa zdjęcia, na której błędy spowodowane deniwelacją terenu nic przekraczają założonych wartości.

55.    Elementy orientacji wewnętrznej zdjęcia lotniczego to: a} współrzędne iłowe punktu nadirowego zdjęcia, dm współrzędne iłowe punktu głównego zdjęcia i stała kamery lotniczej,

c)    odległości znaczków iłowych zdjęcia,

■ (długość ogniskowej obiektywu kamery lotniczej i położenie punktu głównego na zdjęciu.

56.    Efementy orientacji zewnętrznej zdjęcia lotniczego to:

/a)* współrzędne przestrzenne środka rzutów, kąt nachylenia zdjęcia, kąt skręcenia zdjęcia i azymut zdjęcia,

b)    współrzędne przestrzenne środka rzutów i azymut kierunku lotu samolotu w czasie lotu fotogrametrycznego,

c)    wysokość, z której wykonano zdjęcie i kąt nachylenia zdjęcia,

d)    wszystkie odpowiedzi są prawidłowe.

57.    Para stereoskopowa (stereogram) to:    *

a) dwa zdjęcia wykonane kamerą fotogrametryczny

b} dwa zdjęcia :cgo sąnu-go obiektu wykonane w pewnym odstępi: czasu,

| _cy dwa zdjęcia tego samego przedmiotu wykonane z dwóch punktów, —

\jjp dwa zdjęcia tego samego fragmentu terenu wykonane w laki sposób, aby można było na ich podstawie uzyskać efekt stereoskopowy.