DSCN7707

Scarrow S. l in. (2000), From social inlegration to electoral contestation: the changing distribution ojpower wilhin political partia (s. 129-153), w: R. Dalton, M. Wittenberg (red.), Partia without Partisans, Oxford: (Mord University Press.

Serrano M. (1998), Goveming Macico: Political Partia and Elections, London: Institute of Latin American Studies.

Seyd P., Whiteley P. (1992), Labours Grass Roots. (Mord: (Mord University Press.

Scyd P., Whiteley P. (2004), British party members: an overview. Party Politics, 10: 355-366.

Słone W., Rapoport R., Schneider M. (2004), Party members in a three-party election, Party Politia, 10:445-469.

Verba S., Nie N., Kim J. (1978), Participation and Political Eguality, Cambridge: Cambridge University Press.

Verba S., Schlozman K.L., Brady H.E. (1995), Voice and Eąuality: Crv/c Foluntarism in American Politia, Cambridge, Mass.: Harvard University Press.

Weiner M., LaPalombara J. (1966), The impact of partia on political development (s. 399-435), w: J. LaPalombara, M. Weiner (red.), Political Partia and Political Developmenl, Princeton: Princeton University Press.

Whiteley P., Seyd P., Rjchardson J. (1994), True Blues: The Politia of Conservative Party Membership, (Mord: (Mord University Press.

Widfeldt A. (1995), Party members and party representatives (s. 134-182). w: H.-D. Klingemann. D. Fuchs (red.), Citiiens and the State, Oxford: (Mord University Press.

Wu C. (2001), The transformation of the Kuomintang’s candidate selection system. Party Politia, 7: 103-118.

Kapitał społeczny

Analizy sprawności instytucjonalnej, jakości demokracji i rozwoju ekonomicznego skupiają się ostatnio na zasobach czerpanych z samego społeczeństwa, to jest na kapitale społecznym. Choć wiele wymiarów pojęcia kapitału społecznego trudno byłoby określić mianem nowych, poważne publikacje z dziedziny nauk społecznych stały się w ostatnich dziesięcioleciach przyczynkiem do nowych badań i debat (Coleman 1988,1990; Putnam 1995, 2008). Badacze poświęcają coraz więcej zainteresowania temu podstawowemu zasobowi społecznemu, który zdaje się oliwić tryby gospodarki rynkowej i polityki demokratycznej.

Znaczenie kapitału społecznego wydaje się intuicyjne i porusza wyobraźnię wielu osób - łącznie z akademikami i politykami. Jednocześnie brak jest porozumienia co do konceptualizacji i pomiarów kapitału społecznego oraz jego źródeł. Analitycy nie zgadzają się również co do tego, jak i dlaczego jest on ważny oraz czy poziom kapitału społecznego w demokracjach zachodnich maleje. W tym rozdziale zawarto ocenę obecnego stanu badań w ramach toczących się debat¹. Artykuł zaczyna się od przedstawienia rozmaitych źródeł, koncepcji i pomiarów kapitału społecznego. Dalej zostaną omówione różne konsekwencje i korzyści powiązane z kapitałem społecznym. Ponieważ kapitał społeczny uchodzi za tak cenny zasób, szczególnie niepokoi podupadanie niektórych jego wymiarów w demokracjach zachodnich. Jednakże nie wszyscy badacze zgadzają się z tą oceną. W następnej kolejności rozważymy główne modele teoretyczne, konkurencyjne idee i dane dotyczące źródeł kapitału społecznego. Rozdział stawia pytania, dlaczego pewne kraje, regiony, miasteczka czy jednostki dysponują większą ilością tego ważnego zasobu niż

1

Wcześniejsze relacje łączą się z pracą de Tocqueville'a (f 1835] 1996). choć nic stosował on terminu ..kapitał społeczny".