DSC�64

A«Taoroi06iA liiicii

.

LAS

Interpretacja kultur

126

.'■'h »nłv sic czymś, co można znieść, co jest „V w obliczu    ńozn, - juk to się mówi - jakoś prze-

tvm zadaniem nic poradziła sobie owa kobieta cierpiet To wlasn .    _bv|„ _{to konic}cznc. czy tez me. Nic

wiedza^ zaś dosłownie, co powinna cz'uć w obliczu tego, co ja spotkało. laTpowinna ccrpieć, umarła, majac w sercu zamęt , rozpacz. Podczas ^JEdv mtelektualn^aspektę tego. co Weber nazwał ..problememi sensu, . sprowadzają się do potwierdzania ostatecznej wytłumaczalności do-świadczenia to aspekty afektywno tego problemu sprowadzają się do potwierdzania, że jest ono możliwe do zniesienia. Religia z jednej strony zakotwicza moc naszych zasobów symbolicznych do formułowania .dc. analitycznych w autorytatywnej koncepcji ogólnego kształtu rzeczywistości. ż drugiej zaś. zakotwicza moc naszych - również symbolicznych zasobów umożliwiających wyrażanie emocji - nastrojów, sentymentów, namiętności, afektów, uczuć w podobnej koncepcji swego wszcchprze-nikająccgo. nieodłącznie jej przypisanego tonu. Symbole religijne dają tym. którzy są jc w stanic pojąć i zaakceptować - i na tak długo, na ile rzeczyw iście są w stanic to uczynić - pewną kosmiczną gwarancję, zapewniając nie tylko zdolność rozumienia świata, ale też, kiedy już będą go rozumieć, możność precyzyjnego określania własnych uczuć; pozwalają na definiowanie emocji, a owe definicje dają z kolei ludziom silę, by - posępnie lub radośnie, z pełną determinacją lub niefrasobliwie - wytrwać w świec ie.

Rozważmy w tym świetle doskonale znane rytuały uzdrawiające uNawahów, nazy wane zwykle „śpiewami"'⁵. Śpiewy te - Nawahowic znają około sześćdziesięciu różnych ich rodzajów, z których każdy ma inny cci i zastosowanie, jednak praktycznie wszystkie one mają za zadanie pozbycie się jakiejś, fizycznej lub psychicznej, przypadłości - są rodzajem religijnej psychodramy. w której bierze udział trzech głównych aktorów: śpiewak (uzdrowiciel), pacjent, oraz, jako rodzaj antycznego chóru, krewni i przyjaciele pacjenta. Struktura wszystkich tych śpiewów, ogólna fabuła dramatu, jest zwykle podobna. Całość składa się z trzech głównych aktów: oczyszczenie pacjenta i publiczności; wypowiedzenie, za pomocą powtarzanych zaśpiewów i zabiegów rytualnych, życzenia przywrócenia choremu zdrowia (harmonii); utożsamienie pacjenta ze Świętym Ludem i będące tego skutkiem uzdrowienie. Na rytuały oczyszczające składa się wymuszanie odruchów wymiotnych, wzmożonego pocenia s.ę ud. - wszystko to ma na celu fizyczne wypędzenie choroby / ciata pacjenta. Śpiewy, których jest niezliczcnic w iele, składają się ."'^{C 7 pros,ych}- wyrajających życzenie zdań („niech chory wy/dro-^C°^{,a/ /}‘^,T^S/y".^i,p > ^Wfeszcic- utożsamienie pacjenta t ' f''    I"' > ^k°^5,n,t/,,y^m PoraUkiem świata doko

2    ' ^piasku* podstawia,ącycl. Święty

^W ^ ^{t/y mnc}»    dobrane, do sytuacji stenie Odprawia

jący rytuał dłoni, kolan, i odpowiadają cielesr puje punkt równać, jj chorot

strony wydos

,ba

prot

w e j. r«

Króla zadanie prawdzil obrazu, cia w poci przeniklń Problem ci< zła. bowiem gc choc nie za* moralnym, przyn m> nic są będący pod zbyt : pomow i ozne J no lako ciąg wypł swiadczapy przez ę ¹¹ Poza. uogóloiąk as ęg tak v na krą doty i y tego, ftfcjg dzania >wou

••X |l‘

" • dokony waiua ■ dzi o Uckwau

*