enzymy20

enzymy20



114 Sekcja C - Enzymu; Sfawceja C - Enzymy

Wykres

Lineweavera-

-Burka


Równanie to opisuje krzywą hiperboliczną typu pokazanego dla danydl doświadczalnych na rysunku 2. Wyprowadzając to równanie, Michaedta i Menten zdefiniowali nową stałą, km, zwaną stałą Michaelisa (jednostki! molarność, M):


K


Km jest miarą stabilności kompleksu ES, stanowiąc iloraz sumy szybkości rozkładu ES i szybkości jego powstawania. Dla wielu enzymów ki jesJ znacznie większa niż k$. W tych warunkach wartość Km staje się mia powinowactwa enzymu do substratu, ponieważ wartość ta zależy względnych wartości k\ i dla, odpowiednio, tworzenia i dysoqacji kor pleksu ES. Duża wartość Km wskazuje na słabe wiązanie substratu przeważa nad ki), a mała wartość Km wskazuje na silne wiązanie substraS (.ki przeważa nad ki). Wartość Km można wyznaczyć doświadczalnie podstawie tego, że wartość ta równa się stężeniu substratu, przy któryj szybkość reakcji jest równa połowie Vmax.


Ponieważ Vmax jest osiągana przy nieskończenie dużym stężeniu si stratu, nie można precyzyjnie wyznaczyć wartości Vmax (a więc rówr wartości Km) z wykresu hiperbolicznego przedstawionego na rysunku Jednakże wartości Vmax oraz Km można wyznaczyć doświadczał mierząc Vq przy różnych stężeniach substratu (patrz rys. 1). Następi wykonuje się wykres kinetyki enzymu w układzie współrzędnych, ktć są odwrotnościami V i [S]), czyli wykres Lineweavera-Burka, przedstawiając l/Vo jako funkcję 1 /[S] (rys. 4b). Wykres taki pochodzi z prkształcenia równania Michaelisa-Menten do postaci:

1    1 K„ 1


v„    v„„ [S]


dającej linię prostą, której przecięcie z osią y równa się llVmax, a przecięcie z osią x równa się -1 /Km. Nachylenie linii ma wartość Km/Vn (rys. 4b). Wykres Lineweavera-Burka stanowi również użyteczną metc określenia typu wiązania się inhibitora z enzymem (patrz temat C4). Wć tości Rm/^max można również wyznaczyć z wykresu Eadie-Hofstee’: przedstawiającego Vq jako funkcję Vo/[S]. Na tym wykresie przędę z osią x odpowiada wartości VmaXr a nachylenie linii jest równe -1 /KVt Dla wielu enzymów model Michaelisa-Menten stanowi bardzo dóbr. model danych doświadczalnych, ale istnieją enzymy, które nie podlega-,ą kinetyce Michaelisa-Menten. Enzymy te, np. karbamoilotransferaza aspa-raginianowa (ATCaza), są nazywne enzymami allosterycznymi (patrz temat C5).


InhibiciJ


Hasła


Inhibicja enzymu

KatafiM

inhiflbminjB

zwykle a

Rozryimn niecek™ rc: z ud

Inhibicja

InhiizśSaffll

nieodwracalna

z reszitamn

inafcjftnwfflfl

diizzy:":.i!j per.: r :ai

Odwracalna

inhibicja

kompetycyjna

Inh:r......!

o wiąziai kon-perta Na wyiaj kompeif

Odwracalna inhibicja niekompetycyj na

Inhirrrrr miejsce ;a powoAm ' Wpływa* przez dra inhibitor wartości

Tematy pokrewne


StruJkraffial (Al Oczyszo® Wpromaifl


unr nibicja enzymu


Istnieje wid| ści dar-e z w kiei inhibitor PI kowym: « kontroli obcymi SI hamowani™ letalne. Roal calną i odnml



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
WYKŁAD 2 enzymy cz 1 (41) WYKRES LINEWEAVERA-BURKA Wykres Lineweavera-Burka jest to wykres podwój
enzymy16 110 Sekcja C - Enz-wiimfl Kinetyka enzymów Wykres Lineweavera-Burka Tematy pokrewneSzy
Superhelisa3 11. Poniższy wykres Lineweavera-Burka dotyczy : I.    inhibicji niekompe
17410 WYKŁAD 2 enzymy cz 1 (38) RÓWNANIE MICHAELISA-MENTEN Analiza równania Michaelisa-Menten dla
szybkosc odwrotnosc stezenia RYS. 21. Wykres Lineweavera-Burka zależności odwrotności szybkości reak
WYKŁAD 2 enzymy cz 1 (36) RÓWNANIE MICHAELISA-MENTEN y Vmax [^] Km+[S] .. Vmax = Km/[S]+1 Stężeni
WYKŁAD 2 enzymy cz 1 (37) RÓWNANIE MICHAELISA-MENTEN Analiza równania Michaelisa-Menten dla trzec
WYKŁAD 2 enzymy cz 1 (39) RÓWNANIE MICHAELISA-MENTEN Analiza równania Michaelisa-Menten dla trzec
DSC00593 BI 80-50-OE 8. A.    Enzymy trzustkowe rozszczepiające białka to amylaza i
enzymy2 V max I S ] V =------------ Km+rSJ Równanie to pozwafa obliczyć parametry kinetyczne reakcji

więcej podobnych podstron