fotografowanie architektury

TECHNIKA FOTOGRAFOWANIA OBIEKTÓW ARCHITEKTONICZNYCH

Zdjęcie architektoniczne powinno być ostre. Przyjmujemy, że mamy obiektyw rysujący ostro. Do fotografa naloty Jedynie prawidłowe nastawienie ostrości. które nawet dla niezaawansowanego fotoamatorn n!« stwarza problemów. Poniewat Jednak budynek fotografowany od zewnątrz czy we wnętrzu jest obiektem przestrzennym, bryłowatym, musimy dbać o głębię ostrołci. czyli o ostre od wzorcowanie dalszych i bliższych przedmiotów Jednocześnie fotografowanych. Dokładny sposób obliczania nastawienia odlegloSci i przysłony dla uzyskania głębi ostrości znaleźć można w książce „O fotografowaniu prawie wszystko"*). Nie sądzę Jednak, aby ktoś w praktyce musiał stosować podane tam obliczenia chociażby z tego powodu, te obecnie prawie każdy aparat fotograficzny posiada skalę głębi ostrości, przy pomocy której łatwo I bezbłędnie otrzymujemy dobry wynik.

Poniowai obiekty architektoniczne fotografujemy zazwyczaj z większych odległości choćby dlatego, że są to obiekty dużo. osiągnięcie głębi ostrości Jest łatwe. Jak się później przekonamy, fotografujemy przy otworze przysłony otwartym nie więcej Jak 1:8, a więc głębia ostrości przedstawia się następująco:

Aparat rozmiar w mm	OgniAowa obiektywu w mm	OiUo« nastawiamy na metrów	Przysłona	Uzyskujemy ostrość od—do
60x60	75	10	1 : 8 lub mniej-»xy otwór	S— oo
iłx36	50			3— oo

Rzadko zdarza się fotografować przy obiektach architektonicznych przedmioty bliższe od 5 a tym bardziej od 3 metrów. Jeżeli Jednak zależy nam na sfotografowania elementu pierwszoplanowego, na przykład wnę-

') W. DoOctko. r. Kanclerz. A. PytUAzkl o fo*>*r»fow»nlu prawte w szynko, wsi W«l. IMS. CPARA.

OM kościoła z krat* na pteńraym planie, możemy się spotka* * taką ewentualnością. Wtedy musimy bardziej zmniejszyć Otwór przysłony, alb) zdecydować się na nieostrość pierwszego planu, co jest niewskazane ipntrz rozdział o kompozycji).

O doborze czułości emulsji mówiliśmy Już w rozdziale poprzednim. Tu naleły Jedynie zaznaczyć, te mniej czuła emulsja daje mniejsze ziarno, leci wymaga większego otworu przysłony, co wpływa na zmniejszenie ziębi ostrości. Oczywiście dotyczy to bardziej wnętrza ni* zdjęć na otwartej przestrzeni.

Mówiąc o krajowych błonach negatywowych zaznaczyliśmy, te błony Fotopan F 1 Fotopan S mają emulsję crtopanchromatyczną. zai Foto-pjui U — emulsję superpanchromatyczną. Gdy pierwsza, tak samo Jak ludzkie oko najczulsza jest na promienie żółte l zielone, druga — na promienie czerwone (rys. 36). Różnica ta rzutuje na dobór błony. Emulsja nrtopanchromatyczna pracuje prnwidlowiej i daje obraz bardziej zbliżony do tego. oo widzi oko. Ale emulsje ortopanchromatyczne są mniej czule od superpanchromatycznych, zwłaszcza na światło żarowe, zawierające w .elki procent promieni pomarańczowych I czerwonych.

Ta * więc zasadniczo będziemy używali błon ortopanchromatycznych. z wyjątkiem zdjęć przy oświetleniu żarowym i w złych warunkach iw.ctlnych.

Wydawałoby się. tc w dzień słoneczny należy używać mniej czulej emulsji, a w dzień pochmurny czulszej. Jest to błędne mniemanie. Jako zasadę możemy przyjąć, le im czulsza błona, tym mniej kontrastowa W dzień słoneczny oświetlenie Jest kontrastowe. Między jasnymi ł ciemnymi miejscami zachodzi różnica Jasności Jak Jeden do kilkuset, a nawet do kilku tysięcy, gdy tymczasem w dzień zachmurzony rozpiętość kontrastów Jest dużo mniejsza. Jak Jeden do kilkudziesięciu. Dlatego robienie zdjęć na wysokoczulej emulsji w dzień bcałoneczny mole doprowadzić do nadmiernego poszerzenia obrazu. Jednakże przy prawidłowej obróbce laboratoryjnej, zwłaszcza przy odpowiednim wywołaniu negatywu, wady tej można łatwo uniknąć.

Oczywiście emulsje, ortopanchromatyczna ł superpanchromatyczna inaczej odtwarzają układ barwny.

Wielu amatorów lekceważy konieczność unieruchamiania aparatu w czasie naświetlania. Gdy zdjęcie robimy z ręki aparat trzymamy w dłoniach lekko, nie uciskając go, nie wstrzymując oddechu, albowiem właśnie tcli-kanie kurczowe, wstrzymywanie oddechu powoduje drżenie ciała, które przenosi się na aparat, co Jest powodem poruszenia Już przy migawkach 1'50 sekundy.

Również wyzwalanie migawki nie może być nerwowe, bo skutek będzie podobny. Migawkę należy zawsze wyzwalać delikatnie l miękko.

Ody fotografujemy zc statywu naświetlając dłuższy czas. na przykład kilka sekund, gdy statyw nie Jest wystarczająco etabllny, bardzo często

33