fotografowanie architektury

TECHNIKA FOTOGRAFOWANIA OBIEKTÓW ARCHITEKTONICZNYCH

Zdjęcie architektoniczne powinno być ostre. Przyjmujemy, że ma obiektyw rysujący ostro. Do fotografa należy Jedynie prawidłowe na wienic ostrości. które nawet dla nlezaawansowanego fotoamatorn nie; stwarza problemów. Ponieważ Jednak budynek fotografowany od zewną czy wc wnętrzu jest obiektem przestrzennym, bryłowatym, musimy dbać] o głębię ostrości, czyli o ostre odwzorcowanlc dalszych i bliższych miotów Jednocześnie fotografowanych. Dokładny sposób obliczania n wienU odległości i przysłony dla uzyskania głębi ostrości znaleźć można w książce „O fotografowaniu prawie wszystko ’¹). Nie sądzę Jednak, aby ktoś w praktyce musiał stosować podane tam obliczenia chociażby z tego powodu, te obecnie prawic każdy aparat fotograficzny posiada skalę głębi ostrości, przy pomocy której łatwo i bezbłędnie otrzymujemy dobry wynik.

Ponieważ obiekty architektoniczne fotografujemy zazwyczaj z większych odległości choćby dlatego, te są to obiekty duże, osiągnięcie głębi ostrości Jest łatwe. Jak się później przekonamy, fotografujemy przy otworze przysłony otwartym nic więcej Jak 1:8, a więc głębia ostrości przed-i stawia się następująco:

Aparat	Ogniskowa	Ostrość na-
rozmiar	obiektywu	stawiamy	Przysłona
v mm	w mn	na metrów
60x60	75	10	1 : 8 lub mniej-
51x36	50		szy otwór

Uzyskujemy o» troić od—do_-

S— oc 3— co

Rzadko zdarza się fotografować przy obiektach architektonic przedmioty bliższe od 5 a tym bardziej od 3 metrów. Jeżeli Jednak zależy nam na sfotografowaniu elementu plerwszopJanowego. na przykład w'¹**

') W. Dederko. F. Kanclerz. A. Pyt liński. O fotografowaniu prawi* wszystko- Warszawa. i KI, CPARA.

r— _xoiei₀la Z kratą na pterwnym planie, możemy się spotkać * taką ^trt‘* _tu-i_fl04eią. Wtedy musimy bardzie) zmniejszyć otwór przysłony, '"^zdecydować ^ _M nieostrość pierwszego planu, co Jest niewskazane *^?rz rozdział o kompozycji).

O doboru czułości emulsji mówiliśmy Już w rozdzuile poprzednim. Tu ■deiy Jedynie zaznaczyć, że mniej czuła emulsja daje mniejsze ziarno, El wymaga większego otworu przysłony, co wpływa na zmniejszenie ₀,{rości. oczywiłcie dotyczy to bardziej wnętrza nit zdjęć na

otwartej przestrzeni.

Mówiąc o krajowych błonach negatywowych zaznaczyliśmy. że błony yotopan F 1 Fotopan S mają emulsje crtopanchromatyczną, zat Foto-pjj, u _ emulsje supcrpanchromatyczną. Gdy pierwsza, tak samo jak ludzkie oko najczulsza Jest na promienie żółte i zielone, druga — na promienie czerwone (rys. 36). Różnica ta rzutuje na dobór błony. Kmulsja ortopanchromatyezna pracuje prawidlowiej i daje obraz bardziej zbliżony do tego. co widzi oko. Ale emulsje ortopanchromatyczne są mniej czule od superpanchromatycznych, zwłaszcza na światło żarowe, zawierające wielki procent promieni pomarańczowych 1 czerwonych.

Ta* wlec zasadniczo bodziemy używali błon ortopanchromatycznych, z wyjątkiem zdjęć przy oświetleniu żarowym i w złych warunkach świetlnych.

Wydawałoby sic. że w dzień słoneczny należy używać mniej czulej emulsji, a w dzień pochmurny czulszej. Jest to biedne mniemanie. Jako zasadę możemy przyjąć, te Im czulsza błona, tym mniej kontrastowa. W dzień słoneczny oświetlenie Jest kontrastowe. Miedzy jasnymi 1 ciemnymi miejscami zachodzi różnica Jasności Jak Jeden do kilkuset, a nawet do kilku tysięcy, gdy tymczasem w dzień zachmurzony rozpiętość kontrastów jest dużo mnicjaza. Jak Jeden do kilkudziesięciu. Dlatego robienie zdjęć na wysokoczulej emulsji w dzień bcałoaeczny może doprowadzić do nadmiernego poszerzenia obrazu. Jednakże przy prawidłowej obróbce laboratoryjnej, zwłaszcza przy odpowiednim wywołaniu negatywu, wady tej można łatwo uniknąć.

Oczywiście emulsje, ortopa.-.chromalyczna i supcrpanchromatyczna tna-c*«j odtwarzają układ barwny.

Wielu amatorów lekceważy kontccznojć unieruchamiania aparatu w czasie naświetlania. Gdy zdjęcie robimy z reki aparat trzymamy w dłoniach lek-*^0, nie uciskając go, nie wstrzymując oddechu, albowiem właśnie tclś-^,nlc kurczowe, wstrzymywanie oddechu powoduje drżenie ciała, które Przenosi się na aparat, co Jest powodem poruszenia Już przy migawkach *'30 sekundy.

Również wyzwalanie migawki nie może być nerwowe, bo skutek będzie Osobny. Migawkę należy zawsze wyzwalać delikatnie i miękko.

Ody fotografujemy zc statywu naświetlając dłuższy czas, na przykład ’ ^Ki **kund, gdy statyw nie jest wystarczająco stabilny, bardzo często

33