DSCN0407

Bezpieczeństwo przeciwpożarowe

W obiektach usługowo-naprawczych samochodów powinny być stworzone warunki zabezpieczające przed wybuchem pożaru i umożliwiające szybką likwidację ewentualnego pożaru. Przyczyny powstawania pożaru mają źródła:

—    niezależne od człowieka, tj. spowodowane siłą wyższą,

—    zależne bezpośrednio lub pośrednio od człowieka, jak nieznajomość lub lekceważenie przepisów, a nawet zła wola.

Do środków ochrony przeciwpożarowej należy:

a)    ścisłe przestrzeganie przepisów dotyczących ochrony,

b)    wyposażenie w odpowiedni sprzęt i urządzenia przeciwpożarowe,

c)    zaznajomienie personelu z praktycznymi sposobami gaszenia płomieni.

Na terenie warsztatów naprawy samochodów znajduje się zwykle duża ilość różnorodnych łatwo palnych materiałów. Występują one w postaci ciał stałych, ciekłych i gazowych, z których te ostatnie w razie określonego stężenia w powietrzu grożą wybuchem. Przepisy zabraniają:

a)    posługiwania się otwartym płomieniem, a więc nie wolno palić tytoniu we wszystkich pomieszczeniach, w których znajdują się tablice zabraniające palenia, posługiwania się zapałkami; ogrzewanie piecami powinno być tak urządzone, żeby palenisko znajdowało się poza warsztatem,

b)    przemywania i oczyszczania zespołów i urządzeń naftą lub benzyną w zamkniętych pomieszczeniach,

c)    przechowywania zużytego czyściwa,

d)    przechowywania zbyt wielkiej ilości paliwa i olejów oraz dolewania do paliwa innych składników,

e)    przechowywania pustych naczyń po materiałach łatwo palnych. Sprzęt przeciwpożarowy w warsztatach składa się z:

a)    skrzyń z suchym piaskiem, zaopatrzonych w szufle,

b)    tablic z zamontowanymi na nich gaśnicami różnego typu, wiadrami, bosakami i toporami,

c)    koców, wojłoków itp. służących do tłumienia płomienia,

d)    specjalnych wężów pożarniczych przechowywanych w skrzynkach na ścianach.

AJeżeli budynek nie ma sieci wodociągowej, powinien być wyposażony w odpowiednie zbiorniki wody i pompy. Sprzęt pożarniczy maluje się na jaskrawoczerwony kolor, oznacza odpowiednimi ^v napisami i podaje wskazówki użycia. Narzędzia pożarnicze powinny być w stanie całkowitej sprawności. Dotyczy to szczególnie .gaśnic. Gaśnice powinny być zaplombowane, zaopatrzone w tabliczki kontrolne i zawieszęne na wysokości nie większej niż 1,5 m oraz łatwo zdejmowane. Do każdej gaśnicy jest dołączona instrukcja dotycząca obsługi. W zależności od środka gaszącego rozróżniamy gaśnice płynowe, pianowe, tetrowe, śniegowe i proszkowe.

Gaśnice płynowe i pianowe zawierają roztwór kwaśnego, węglanu sodowego i kwasu siarkowego, śniegowe — ciekły dwutlenek węgła, tetrowe — czterochlorek węgla, a proszkowe — drobno zmielone sole.. Wciśnięcie źbijaka lub otwarcie zaworu powoduje wytrysk substancji gaszącej ogień.

Gaśnice pianowe stosuje się przy gaszeniu łatwo palnych cieczy, jak benzyna, nafta, a także nitrolakierów znajdujących się w otwartych naczyniach. Piana wyrzucona z gaśnicy osiada na powierzchni palącej się cieczy, izoluje ją od zetknięcia się z powietrzem i powoduje ugaszenie pożaru.

Gaśnice wyrzucające proszek są używane do gaszenia palących się urządzeń elektrycznych pod prądem. Proszek działa jako izolacja prądu i powietrza, powoduje Usunięcie zwarcia i zlikwidowanie przyczyny powstawania ognia. W przypadku pożaru urządzeń znajdujących się pod prądem należy natychmiast wyłączyć prąd.

W przypadku zapalenia się ubrania na człowieku nie należy używać gaśnicy śniegowej, gdyż skóra ulegnie zamrożeniu, lecz trzeba starać się zerwać płonące ubranie lub szczelnie przykryć kocem.

Zaznajomienie personelu z praktycznymi sposobami gaszenia powstałych pożarów jest konieczne. Nieumiejętność w stosowaniu sprzętu może spowodować rozszerzenie się pożaru i nieszczęśliwe wypadki. C

W razie zauważenia pożaru należy zachować spokój i nie wywoływać paniki. Ponieważ dostęp powietrza i przewiew sprzyja paleniu się, nie należy otwierać okien. Pożar w zarodku można

31