img008 (3)

• Pobieranie produktów o konsystencji stałej

Z mięsa, wędlin, narządów wewnętrznych, serów itp. pobiera się wyjałowioną skalpelem i pincetą ok. 200 g próbki (osobno z warstw powierzchniowych i z głębszych). Wycinki wkłada się do płytek Petriego lub szerokich probówek z gumowym korkiem. Pobrane próby tnie się na kawałki o boku 0,5 cm. Tak przygotowaną próbę (na ogół o masie 20 g) rozciera się w moździerzu lub rozdrabnia w homogenizatorze i dodaje do 180 g jałowego rozcieńczalnika (rozcieńczenie 1:10), a następnie przygotowuje się materiał do posiewu.

Powrót

^    b' CS    £/3Uj^/vn    ^cjj    Ą^y€sóo cUj p& s    &(,Vr< €> _f

3

/%    f    **

frc*T<j!>cn«ac J oA 3 tę sierót

^    ^ ety*** p<yćć(j& wcóoó* f-a.

t

1,    ctva c    ^o'Ysto^~ą T h qsv^ a .

	r>*ę.	KY) < O/s a c oóc
V	„ . f Uę{ %ck c	frrtJodą p	Op*^ ClAjsSt.
A.	0ę» %c< c	i poótt C	2 pmAjH/ <aCM^	prr sr€d/y(p]r>
1	V (7v-j £ <	r owac i opi	set C &<> ł-CUs	Óo V^t(X^<K Cę/0
'b			5 ćdijm W	b^b( ba.