img047 (7)

5. transformacja

I>wa. a oewet liry rzuty ne pł_MttzVMM_.    -    1 !

•”***    s?»* -—

i*⁶^. ^<łeme"*y «imą ----_||1|i

mrywa «ę tranafcrmacją układu o<tat«a»OBi^V *** ^lw*""    '

r/uluiaca, płas/c/yzną transfurmacn fi,    ’    **"**t/«*.

PfMT^Jku mo/na    ^!*». *•*-*

ułatwiające rozwiązań* zadam. Rolę nowe. L5T* ^P"^ł"^7,,,

^/yzn. poziomo-rzutująca łub    ^ra*« «■*-

■a/ywa uę tram formacją układu    r/utó.

ukM rzutni. w którym element!^^* ***

rzutująca. płaazc/yzną Uansformacj

Rzut fi«urv na me, lżącej nazywa «ę _ratu™ ._____

•prowadzoną płaszczyzną transformacji jest pbs,IUST ^f> ,m k*^,‘

rr»«» uihd„ »*«,«„„ M^iuf ~Tr"r".....**" -■

•» lej    ^ulem    /• -. . p^pj*.

I"*¹ pn.rtKOiptazczjOTy II, proa, do _nK) p™,^ „_>cho”" J" _P Obracając płaszczyznę n„ dookoła osi x, o kąt 9ff dopr^a !T*, /jednoczenia się rzutni n, i n„ co umożliwia przedstawienie tei jednej płaszczyźnie rysunku (rys 5.1b). Rzuty P i p-leżą na pro*) M:v, prostopadłej do osi x,. Odległość P" od nowej osi rzutów x, równaj wyufaSi punktu P.

C /asami zachodzi konieczność wprowadzania następnych rznMu (13*. $ P^r0^r czym każda następna musi być prostopadła do poprzedniej l\\ 1fli. *

O* 1 fiu .... wtedy każda kolejna para punktów P oAwewona do nowych oai x_h x_h x, (rys.5 3 ), stanowi kolejne M*^ł *«n»ego punktu. Każda kolejna pnr* stanom 1 układ ■' P*^1A

•ujemnie prostopadłych. Wszystkie rzutnie. ^t^^CZPłf *. ^___ł.

f*owadzane do jednej płaszczyzny rysunkowej przez

W    g■