3
ich celem jest kształtowanie szybkości reakcji, spostrzegawczości oraz orientacji na sygnały wzrokowe i słuchowe.
Przygotowują do dyscypliny, musztry, uczą różnorodnych ustawień potrzebnych do prowadzenia lekcji.
Stopniując trudność zabaw orientacyjno-porządkowych prowadzimy w kolejności'.
1. ustawianie się w określonym szyku (Który kolor szybciej ustawi się w szeregu, w koie, przyjmie określoną pozycję)
2. natychmiastowego zatrzymania się w miejscu {Pająk i muchy, Baba-jaga patrzy).
3. szybkiego rozbiegania się i zajmowania wyznaczonych miejsc (Pożar, powódź)
4. ustawianie się w określonym szyku z nieoczekiwaną zmianą miejsca zbiórki (Znajdź swój kolor)
Początkowo bodźce, na które mają reagować dzieci sąz góry określone
■ jeden sygnał i jedna reakcja (Usiądź na gwizdek)
■ dwa bodźce i dwie reakcje (na jeden gwizdek - siad, na dwa gwizdki -leżenie)
■ jeden bodziec i dwie różne reakcje zespołów (Dzień - noc)
W dalszej kolejności są zabawy i gry z bodźcami nieokreślonymi (Cień)
Do najtrudniejszych zabaw pod względem orientacji należą zabawy i gry rzutne.
Naukę zabaw t gier bieżnych rozpoczynamy od swobodnych biegów masowych, w których występuje:
■ dowolne regulowanie szybkości biegu,
■ element wymijania się
Dalszym etapem są wyścigi wprowadzane kolejno:
■ po liniach prostych o kierunkach znanych (Wrzędzie na drugą stronę sali)
■ po lin pasch prostych z wymijaniem się (Natarcie)
■ po liniach prostych ze zmianą kierunku (Do chorągiewki i z powrotem)
■ Po liniach łamanych (Slalom)
Kolejnym etapem są pościgi wymagające szybkiej orientacji, zmienności tempa biegu, nieoczekiwane zmiany kierunku biegu.
W grach bieżnych, ale zwłaszcza wyścigach i posagach należy zwracać uwagę na względy bezpieczeństwa - zwłaszcza ograniczenie terenu zabawy tak by był ona daleko od śdan, przeszkód, przyrządów.