img190

I

VQŚ;iadov'iIy, loz^łagodny... W wymowie szkolnej oba sposoby dopuszczalne są na równi.

Wyjątek stanowią wyrażenia przyimkowe- Należy mówić:

\£okńe, ziarrrfję, pśez.

1.10. jeśli-jeźli

W tekstach literackich spotykamy niekiedy obok „jeśli" również pisane „jeźli" Z punktu widzenia współczesnej pol-

jak w mowie, jednakże w tekstach dawniejszych powinniśmy wskazuje na to ortografia, poparta autorytetem poważnego wy-

1.9. Wyrażenia z końcówką ruchomą -em, -eś, -eśmy, -eście

należy zawsze wymawiać z bezdźwięcznym k.

Rozróżniać winniśmy natomiast w wymowie scenicznej

Wielkopolska; przekład Pieśni nad PicSniOHii. cytat roku. wyd Warszawa 1950)

Dodać wypada, że u Kochanowskiego spotykamy stale formę jeśli z bezdźwięcznym, ale twardym s (pochodzącym od wcześ-

Tym, co slużq ojczyźnie...

(W wymowie warszawskiej potocznej w obu wypadkach spotykamy bezdźwięczne -śmy. w krakowsko-poznańskiej dźwięczne -źmy...)

wić kiąga czy kinga, ski

(Byłoby pewnym problemem, czy należy n przykład odosobniony, poza tym przy i

2.1. n przed k g Id g¹

eet Su =

cże Ś5u. a

futjkćia, juggla, bery gotjk itp.

d zmiękczonymi k' g' równ

. itomiast w wyrazach, w których w pewnych fo fleksyjnych lub pokrewnych pojawia się samogłoska e me) między n a k g k’ g¹ należy wymawiać n zaws; : ze zwarciem przedniojęzykowo-zębowym, np.

,av)ijca.    ...._____ną. I tak artykulacja zębowych gło

sek t d z s w sąsiedztwie dziąslowych sz i rz cz (ś ż () również przesuwa się na dziąsła. Bardzo często przy nieporządnej

całej grupy,^P|j. w miejsce dwóch głosek |ś ęll lub trzech s|ś zdż słyszymy jedną: ć lub 3 (ćeba. ćy - trzeba, trzy, i 3evo -i = zdrzemnąć się

1 także szkolnej!) takie uproszczę ięcia w jedną głoskę zwarto-szet żu i pokrewnych dżdżysty, dżdż