Przykład 2
Na żaglowcu szkolnym „Dar Młodzieży" średnie z zanurzeń na znakach dla obu burt wynoszą:
Tdz ■ 4.18 m Trz « 5.20 m Wyznaczyć zanurzenia statku na pionach.
Rozwiązanie
Nanieść zanurzenia Tdz i Trz na liniach znaków (rys. 15). Wykreślić aktualną wodnicę pływania.
W punktach przecięcia wodnicy z pionami odczytać zanurzenia:
Td » 3.55 m Tr - 4.68 m
Zanurzenia statku na pionach na podstawie zanurzeń na znakach można też wyznaczyć metodą obliczeniową przy znanych odległościach linii znaków od pionów«(rys. 14c).
Zanurzenia dziobu i rufy wyznacza się z zależności:
Td = Tdz + A1 d = rDZ + LD • ~~ - g,
Lpp
Tr = Trz - ATr ** Trjj - Lr -- - g,
Lpp
gdzie:
Tdz. Trz - zanurzenia statku na znakach zanurzeń,
Lo - odległość linii dziobowych znaków zanurzeń od pionu
dziobowego,
LR - odległość linii rufowych znaków zanurzeń od pionu
rufowego,
ATd, aTr - zmiany zanurzeń dziobu i rufy przy przejściu z zanurzeń na znakach na zanurzenia na pionach,
tz - Tdz-Trz - przegłębienie statku obliczone dla zanurzeń na znakach zanurzenia,
g, - grubość stępki.
Dla statku B-354 Lpp - 140 m odległości linii znaków zanurzeń od pionów wynoszą odpowiednio: 1D - 2.20 m 1R - 8.80 m, grubość stępki płaskiej g, - 14 mm. Obliczyć zanurzenia statku na pionach dla zanurzeń statku na znakach: TDZ - 4.83 m, Trz -- 7.78 m.
Rozwiązanie
tz - Tdz — = —2.95 m
TD-TDZ+LD-^_-g,=4.77m
Lpp
6. Stosunki wymiarów głównych kadłuba
Wymiary główne kadłuba statku pozostają wzajemnie do siebie w pewnych proporcjach, które zależą od typu statku i w istotny sposób wpływają na jego cechy eksploatacyjne.
Najważniejsze relacje wymiarów głównych kadłuba to:
- stosunek długości między pionami do szerokości konstrukcyjnej kadłuba Lpp/B,
- stosunek szerokości konstrukcyjnej do konstrukcyjnego zanurzenia B/T,
- stosunek długości między pionami do wysokości bocznej kadłuba Lpp/H,
- stosunek wysokości bocznej kadłuba do konstrukcyjnego zanurzenia H/T.
Stosunek Lpp/B wpływa na charakterystyki oporowe i manewrowe statków. Duże wartości Lpp/B to długie i wąskie kadłuby o
29