IMGq42

10$. Tkanina z lwami

Mupifottl) v drwi *}«.»-y dasdw aft Inb Np

HiMIf. llboW odlopSM jtU ImMI mutfwa • VI piiu Mknrfd powlina, )<ło ulł|t»> ttpdyt prał <;aml ikarby.

Klti)(iUrji (himlogicm i ilohiimi'* patateM l«dl kaztowiołd nie są Mn, • crym t« lodu y iMpaMM wypowiedzi na|wybllfllljsjyrłi 6lHnt)noN<J'Vk Wal IV M-•trfti M|vl|nJ proWtala, pounrii pMw)|ci * » lym pMbtwfa „szlnka ceurlha" ralirli rftaioe mM/y r!/k»l«> mi rirni zachodnich I wschodnich. PrndsMy ilailw I llikwl-linii (obecnie v llrlllsh Muma w loodyolrl sektą mi/w do istuki rzyinskloj, nic włród treber znalezionych w Mcldrnlitll (równiet w Drlllsh Museum) I w Trapiło |ohert,< V Koyil SrollUh Museum v Edynburgu) Mineaiją »f<; jut c*chy wschodnio, Styl bizantyfekl wyatcpu)* wyraźniejw<|ckorit|l wielkiej nisy srebrni] t wizerunkiem Teodoiiusu I, wykonanej w 388 r. (obecnie w Akademii Historii w Madrycie), Przed-sławiony na niej Tcodoijuw, siedząc na Ironie miedzy dwoma współcesarzami, wręcza dyptyk / nomlnaci i kli;(/nccrnu dygnitarzowi. Po bokach tronu dwóch żołnierzy polni strąk, Personifikacja Ziemi, w otoczeniu amotków przynoszących płody roli, spoczywa u nóg suwerena na znak pokornego poddania sig całego świata władzy cesarza. Uroczysty hlcratyzm postaci wspólcesarzy kontrastuje z wśgkszą swobodą układu aceny dolnej, co nie zakłóca zresztą równowagi kompozycji. Styl ,*•

¹ liefu, bardziej nli w dziełach innych kolekcji linearny, wskazuje na pracownią Salonik.

Misy srebrne ozdabiane byty nie tylko dekoracją przejętą z ikonografii cesarskiej, ale i scenami o treicl mitologiczne) lub religijnej. Naczynia i Vl-VUw. pochodzące z Konstantynopola możemy łatwo odróżnić od innych dzięki wybijanym na nich puncami znakom warsztatów cesarskich, stosowanym od V do VII w., od czasów Anastazjusza do Konstansa II (panującego w latach 641—668). Pozwalają one do pewnego stop-

It-StbUfclutfytib 241