6355786860

10 Mirosław Kwieciński

gminy i powiaty, dałoby się sprywatyzować (np. w zakresie ochrony zdrowia), gdyż podmioty publiczne nie powinny zajmować się działalnością gospodarczą na własny rachunek (tzn. na rachunek podatników).

Szczególne beneficjum dla wszystkich zamieszkujących każdą jednostkę terytorialną, bez względu na poglądy, stan majątkowy, wiek, zasób różnorodnych doświadczeń i inne, stanowi bezpieczeństwo wewnętrzne. O ile bowiem organizacje samorządu na szczeblu gmin i województw (metropolii) koncentrują się przede wszystkim na budowie potencjału konkurencyjności, którego osnową jest kapitał ludzki, to organizacje państwa powinny skupić się na zapewnieniu warunków bezpiecznego zachowania i rozwoju tego potencjału. Współczesne państwo winno poświęcać temu wiele troski wobec wielu wymienionych powyżej zagrożeń. O postrzeganiu sposobu funkcjonowania państwa przez ogół budujących ten specyficzny twór przymusu obywateli decyduje zasadniczo odniesienie do poczucia bezpieczeństwa. Rosnące poczucie poprawy bezpieczeństwa wewnętrznego wyznaczone jest jako splot wielu ważnych determinant. Należy do nich przede wszystkim zaliczyć:

—    potraktowanie każdego z mieszkańców danej jednostki terytorialnej jako szczególnego podmiotu bezpieczeństwa,

—    odpowiadająca poziomowi zagrożeń organizacja systemu sił i środków zapewnienia bezpieczeństwa,

—    dostosowany do zidentyfikowanych i monitorowanych zagrożeń niezbędny poziom finansowania systemu bezpieczeństwa,

—    kadry o profesjonalnym przygotowaniu i wysokim morale, opartym na przywództwie,

—    ujęcie funkcjonowania systemu bezpieczeństwa na tle jasno określonej strategii rozwoju i bezpieczeństwa państwa,

—    sprawne zarządzanie całością systemu bezpieczeństwa.

Wydaje się, że mimo podejmowanych niewątpliwie w tym zakresie wysiłków, brak jest nadal znaczących osiągnięć pozwalających na potraktowanie bezpieczeństwa wewnętrznego jako specyficznego produktu dobrego państwa. W historii państwa polskiego istniały już udane osiągnięcia w tym zakresie, realizujące holistyczne podejście. Współcześnie taką potrzebę mogłaby wypełnić nowa organizacja terytorialna o nazwie kasztelania.

Ze względu na fundamentalne znaczenie dla budowy trwałych podstaw konkurencyjności regionów i struktur lokalnych (gmin) system podejmowanych środków zabezpieczeń wymaga właściwej organizacji skupionej na efekcie synergii, przepływie informacji i skoncentrowanym użyciu środków przymusu. Takie podejście zachęca do budowy sieci organizacji kasztelanii. Jej zasadnicze atrybuty ujęto w poniższej tabeli.