Prąd stały galwaniczny stosuje się w elektroterapii i clektrodiagnostyce w postaci prostoti-;wcgo prądu galwanicznego oraz prądu stałego przerywanego (impulsowy prąd galwanicz-). Prąd stały w dektroterapii stosuje się w formie zabiegów galwanizacji, jonoforezy (jonto-zy), kąpieli całkowitej wodno-galwanicznych oraz kąpieli galwanicznych 4-komorowych.
6.1. G A LWA NIZ ACJ A
i Galwanizację wykonuje się przy pomocy aparatów do leczenia prądem stałym luh aparatów elektryzacji wielofunkcyjnych posiadających odpowiednie oprzyrządowanie i elektrody, ialanie lecznicze galwanizacji opiera się na przepływie prądu stałego o odpowiednim natę-iu przez odcinek ciała, który znajduje się między elektrodami
6.1.1. Przepły w prądu stałcgo-galwanicznego przez tkanki
Prąd przepływając przez tkanki znajdujące się między elektrodami, płynie najkrótszą drogą o najmniejszym oporze, jednak napotyka na różnice przewodności, które są związane z bardzo zróżnicowaną strukturą tkankową. Przewodnictwo tkanek zwiększa się wraz ze wzrostem zawartości wody i elektrolitów oraz ze wzrostem ich temperatury. Z tego względu dobrym przewodnikiem jest krew. limfa. mocz. płyn mózgowo-rdzeniowy, mięśnie. Słabym przewodnikiem jest tkanka thiszezowa. nerwy, ścięgna, torebki staw owe, kości.
Ryc. 50 Elektrody jednakowej wielkości
Ryc. 51. Elektrody różaicj wielkości
Ryc. 52. Elektrody ułożone jednopłaszczyznDwo
Przepływ' prądu zależy również od odległości pomiędzy elektrodami oraz wielkości ich powierzchni. Przy wzrastającej odległości między elektrodami wzrasta opór, jaki napotyka przepływający prąd. natomiast opór zmniejsza się wraz ze wzrostem powierzchni elektrod. Gęstość prądu pod elektrodami uwarunkowana jest głównie przez ich wielkość, wzajemne rozmiary, płaszczyzny ułożenia i przekrój obiektu. Z powyższego względu przy jednakowej wielkości obu elektrod pod każdą z nich będzie jednakowa gęstość prądu, a przy różnej wielkości, gęstość prądu będzie większa pod elektrodą mniejszą. Przy ułożeniu elektrod na jednej płaszczyźnie największa gęstość wystąpi pomiędzy przyśrodkowymi brzegami elektrod. Przy większym przekroju obiektu niż elektrod gęstość prądu pod nimi będzie mniejsza Przy podłużnym wymiarze obiektu największą gęstość uzyska się na przekroju o najmniejszej powierzchni.
Skóra stanowi istotną barierę do przepływu prądu ze względu na bardzo małe uwodnienie oraz zróżnicowaną budowę. Sucha warstwa rogowa skóry, włosy i paznokcie są złymi prze-