ksiazka10001

Projekt okładki i Miron tytułowych Maryna Wianie w*ka

Redaktor Barbara Mntiiftziik

Redaktor Ireimiczny Maria Jawowka-Kasprieyk

Korektor MmHu Łu?

Nn okładce >vv korzystano pocztówki jhioImmIjm^cc tc zbiorów Biblioteki U niwernytMdiy’ w Łodzi

Tytuł dotowane |uś« Ministra Edukacji Narodowej

Copyright by Wydawnictwo Naukowe PWN SA War»zawa 1998

LSUN KMtt >12512-8

W' stęp 41/.ytanie ta zdolność rozumienia mowy ludzkiej zakodowanej w grnficznej formie ja kii gokolwiek pisma. Za lekturę zaś moiua uznać takie odczytywanie zapisanych tekstów, które staje em procesem ciągłym, zwykle powoduje pewne nawyki, które jak uczy doświadczenie kształtują osobowość czytającego. Przynajmniej w naszych czasach nie jeet to procce społeczny w tym sensie, że * zasady odbywa się w indywidualnym kontakcie r pismem — książką, periodykiem itp. Czytający. nawet w obecności innych ozób. skupia się na tekście i choćby na elmilę wyłącza z hczpośreduich kontaktów z innymi. Publiczne czytanie na glos w środowisku ludzi dorosłych odgrywa obecnie mur-ginesową rolę.

Różne są powody, dla których ludzie czytają, a pożytki płynące z lektury — bu rdzo rozmaite. Czasem można nawet mówić o jej szkodliwym oddziaływaniu. Czytając korzystamy z zapisanego słowa. Owo korzystanie z książki, gazety, nupisu może mieć dla odbiorcy istotno znaczenie, ale nic zawsze będziemy skłonni nazywać to procesem lektury, iip. gdy odczytujemy litery i cyfry na drogowskazie, informacje w książce telefonicznej, słowniku, encyklopedii, na ntapic itp.

Obecny tekst, nic tracąc z oczu innych użytków z pisma, skupia -ie nu procesie lektury. Odbywa się ona zwykle na nośniku papierowym, w. druku, rzadziej w rękopisie. Dziś jednak coraz częściej czyta się na nośnikach elektronicznych ua ekranach komputerów czy telewizorów, np. w tzw. telrgazeeic. Szczególnym i ważnym przypadkiem lektury jest czytanie beletrystyki.

Podkreślony, jednostkowy i „wrolmy” charakter czytania nie przekreśla faktu, że praktyka czytelnicza ma wielkie zuuczeiiie

5