Czynnik dostępu do strategicznych ośrodków władzy: reprezentacja w parlamencie. stanowiska w administracji państwowej i samorządowej
Czynnik finansowy:
utrwalone wzory finansowania przedsięwzięć, pozyskiwanie sponsorów
Czynnik bazy strukturalnej:
indeks umomzacji — określa poziom zorganizowania określonej partii, indeks centralizacji — spójność organizacyjna, dyscyplina, poziom mobilizacji własnych C2»onków.
stopień rozbudowania struktur, stan materialny zaplecza
Czynnik merytoryczny:
dostęp do informacji naukowej^achowej. kontakt z ekspertami, grono doradców
Czynnik symboliczny:
tożsamość partii politycznej, istnienie rozpoznawalnych znaków formacji (logo. symbole, hymn), styl komunikowania się z otoczeniem, wzory postępowania na rynku politycznym
Czynnik mobilizacji:
poziom lojalności wyborczej
stopień kontroli nad własną oazą wyborczą
Czynnik instytucjonalny:
trwale reguły i wzory postępowania (formalne i nieformalne)
ANALIZA POSIADANYCH ZASOBÓW
DIAGNOZA
określenie mocnych i słabych stron, określenie możliwości kapitalizacji zasobów
Ryc. 3. Zasoby organizacji politycznej/polityka. Źródło: J. Sroka (2000).
Czynniki polityczne
Czynniki prawne
instytucje polityczne, partie polityczne
mass media ->. elektorat
Czynniki ekonomiczne
Czynniki
społeczno-demograficzne
Ryc. 1. Schemat struktury rynku politycznego.
Czynnik dostępu do podstawowych dóbr publicznych: dostęp do kanałów informacyjnych (mass media)
Czynnik kapitału ludzkiego:
obecność znanych i popularnych liderów, liczebność partii/wiek, płeć
oraz kapitał kulturowy członków
Czynnik afiliacji i koalicji: potencjał koalicyjny
(możliwe sojusze, atrakcyjność koalicyjna), bariery afiliacyjne
Czynnik koordynacji: wzory zarządzania kapitałem formacji, kanały przepływu informacji pomiędzy aktorami, kanały dystrybucji