Masaż0001

Diagnostyka obrzęku limfatycznego

Podstawa rozPbziiaiHa obrzęku liinfatycżiicEo fOL) pozostaje ocena kliniczna. Doświadczony terapeuta .•lrmfólog jest w stanic z dużym prawdopodobieństwem odnaleźć komponent niewydolności Chłonnej opierając się na dobrze'zebranym wywiadzie i badaniu przedmiotowym. W wywiadzie zwraca się uwagę na rodzinne skłonności do asymetrycznych obrzęków, przebytą chorobę nowotworową leczdną chirurgicznie lub napromienianiem a także stany zapalne skóry (np. róża). Klinicznie OL zajmuje niesymetrycznie kończynę wraz z przyległą do niej częścią tułowia, obwodowo od przeszkody w odpływie. Widoczny ÓL nie koniecznie musi obejmować cały obwodowy obszar: uzależnione jest to od lokalnych czynników modyfikujących przepływ ćhlotmy. Początkowo OL jest ciaslowaty i zmniejsza się po dłuższym uniesieniu kończyny. Z czasem staje się twardszy a skóra w jego obrębie traci elastyczność. Długo otrzymujący się i nieleczony, prowadzi do pogłębiającej się dysfunkcji kończyny, owrzodzeń troficznych a w skrajnych przypadkach nawet nowotworów układu chłonnego (limfangiosarcoma) w postaci charakterystycznych sinawych wykwitów. Charakterystycznym Wczesnym objawem obrzęku limfatycznego kończyny dolnej o wysokiej czułości jest obław Stęmmera^ polegający na niemożności ujęcia w fałd skóry grzbietu II palca stopy. Objaw ten odnosi się także do kończyny górnej z zajęciem ręki.

Z badań dodatkowych najszerzej dotychczas stosowaną, stosunkowo mało inwazyjną i bezpieczną metodą diagnostyczną pozwalając:) na ocenę tranzytu chlonki iest limfoscyntygrafia pośrednia. Inną wartościową metodą pozwalającą na ofcenę zarówno naczyń krwionośnych, często objętych patologią, w obrzękach mieszanych, a nawet i kapilar chłonnych, jest ultrasonografia dopplcrowska. Do przydatnych lecz rzadziej wykonywanych, ze względu na wysokie koszty, badań pomocniczych, warto wymienić tomografie komputerową.‘maenetvcznv rezonans iadrowy oraz bioimpcdancję tkankową.

NOTATKI: