2277150557

październik, 2009

Zarządzanie Strategiczne, I. Żółtowska

Diagnoza strategiczna stanowi podstawę określenia wariantów strategicznych i możliwości ich wdrożenia. Diagnoza dotyczy zawsze przedsiębiorstwa (strategia ogólna), jego strategicznych jednostek biznesu (strategie biznesu), oraz realizowanych funkcji (strategie funkcjonalne). Proces planowania strategicznego jest procesem cyklicznym, w którym istnieje specjalne napięcie między kluczowymi czynnikami sukcesu, wyznaczającymi zbiór kluczowych produktów i pozwalającymi je oferować, a jego wizją przyszłości. Napięcie to wynika z dostosowania zamierzeń firmy do potrzebnych zasobów i umożliwia ciągłe poszerzanie zbioru posiadanych zasobów w sposób otwierający perspektywę strategicznego dostosowania do wizji - Rysunek 2.

Źródło: J. F. Fielding "Strategie Planning in smali business environment“, BA Trent University 1991

Rysunek 2: Cykliczny proces zarządzania strategicznego

2 Metody planowania strategicznego

W tym rozdziale przedstawiono wybór kilku metod stosowanych w diagnozowaniu strategicznym, odnosząc je do konkretnych zastosowań przy formułowaniu strategii. Wybór ten przybliża metodologię zarządzania strategicznego.

2.1 Wstępna analiza strategiczna: zbieranie informacji

Analiza pozycji strategicznej przedsiębiorstwa polega na określeniu jego roli w otoczeniu, gdyż to tam tkwią przyszłe możliwości rozwoju przedsiębiorstwa. Do badania wpływu otoczenia na zadania przedsiębiorstwa dokonuje się jego podziału na makrootoczenie i mikrootoczenie. Szczególnym rodzajem otoczenia jest branża/przemysł, do którego odnoszą się teorie i praktyki badania oraz ujmowania otoczenia w kategoriach gry i analizy sił (np. 5 sił Portera). Branża określa przynależność przedsiębiorstwa ze względu na jego bezpośrednie pole działalności.

W diagnozie makrootoczenia są wykorzystane metody scenariuszowe i bezscenariuszowe. Ideą metod scenariuszowych jest ustalenie czynników oddziałujących na przedsiębiorstwo oraz prognozowanie potencjalnych zmian w kształtowaniu się tych czynników, przy założeniu ich wariantowosci. Celem jest ograniczenie niepewności poprzez kreowanie różnych możliwych

7