metro 31#12

Rys. 1.7 Ilustracja wagowego pomiaru częstotliwości chronometrycznej

W takim przypadku w odróżnieniu od algorytmu (1.1) przeprowadza się (n+1) odczytów fazy sygnału, a rezultatu pomiaru poszukuje się w postaci ważonej sum.

/,=

2 nMT_x

(1.26)

Minimalny błąd pomiaru f_x otrzymuje się przy funkcji „wagi” symetrycznej względem środka czasu pomiaru Tp = MTx i współczynnikach wagowych określonych w^rzorem:

(1.27)

6i(n - / +1) n(n + lX« + 2)

minimalizujących odchylenie standardowe:

Opl

^^aMT,

nj~n

(1.28)

Pomiar częstotliwości chronometrycznej fx metodą wagowego przetwarzania wyników pomiaru stykających się okresów Tx polega na zliczaniu w czasie trwania tych okresów impulsów generatora zegara o czasie powtarzania To, nadaniu tym impulsom odpowiedniej

w^agi oraz obliczeniu estymaty f’ mierzonej częstotliwości zgodnie ze wzorem:

//

z*,

,    0-29)

Z*A,

9