LastScan4 (2)

C. Określenie ziarnistości piasków

Rys. 9. Mechaniczne sito wstrząsowe

1 —- silnik elektryczny, 2    — sprzęgło,

.3 — wałek, 4 koło rozruchowe, 5    —

prowadnice drewniane, li — zestaw sit do określania ziarnistości piasku

Oznaczanie ziarnistości polega na. przesianiu czystych piasków (po oddzieleniu lepiszcza) przez znormalizowany zestaw sit i obliczeniu pozostałości ziarn na poszczególnych sitach w stosunku do całej próbki badanego piasku. Do oznaczania ziarnistości stosuje się przesiewacz mechaniczny pokazany na rys. 9. W przesiewaczu tym umieszcza się 11 sit o malejących od góry wymiarach oczek. Wymiar oczek kolejnych sit podano w tabl. 3. Cały zestaw sit zamknięty jest od dołu denkiem, na którym zbiera się najdrobniejsza frakcja piasku, tj. ziarna piasku, które przeszły przez sito o najmniejszych oczkach.

W celu określenia ziarnistości nasypu jemy zważoną próbkę suchego piasku na górne sito zestawu. Po przykryciu górnego sita pokrywą włączamy silnik elektryczny 1. który za pośrednictwem sprzęgła 2 napędza wał 3 i koło rozruchowe 4. Drgania spowodowane obrotami koła rozruchowego przenoszą się poprzez drewniane prowadnice 5 na zestaw sit 6 powodując przesiewanie piasku.    ' *

Po przesianiu ważymy porcje piasku pozostałe na poszczególnych sitach i obliczamy wielkość tych frakcji w .stosunku do całkowitej ilości badanego piasku w procentach ciężarowych. Na podstawie przeliczonych odsiewów wybieramy numery trzech sąsiednich sit, na których zatrzymała się największa ilość piaskuj Suma odsiewów tych trzech sit, po zaokrągleniu w dół do najbliższej liczby całkowitej kończącej się na 0 lub 5, nazywa się frakcją główną badanego piasku i określa jego ziarnistość.

D. Oznaczanie przepuszczalności

Do oznaczania przepuszczalności stosuje się aparat, którego schemat pokazano na rys. 10. W aparacie tym umieszczamy próbkę z masy formierskiej lub rdzeniowej wykonaną przez zagęszczenie badanej masy w tulejce przy użyciu specjalnego ubijaka pokazanego na rys. 11. Próbka powinna posiadać średnicę 50 mm i wysokość 50 mm.

Po otwarciu zaworu 3 (rys. 10) powietrze znajdujące się pod kloszem 2, sprężone ciężarem tego klosza zanurzonego w zbiorniku wodnym 1, przedostaje się przewodem 4 do tulejki zamkniętej próbką badanej masy. Wskutek tego, że masa jest porowata i przepuszczalna, powietrze uchodzi przez badaną próbkę, w wyniku czego ciśnienie w tulejce jest mniejsze

Tablica 3

Numery sit i odpowiadające im Wymiary oczka sita (wg PN-58/H-11077)

Oznaczenie sit nr	Wymiar oczka sita w prześwicie w mm
6	3,40
12	1,70
?0	0,85
30	0.60 '
40	0.42
50	0,30
70	0,21
j ! O O ^1	• 0,15
HO	0,105
200	n.075
270	0,053 !

Rys. 10. Schemat budowy aparatu do badania przepuszczalności masy