nomogram cewki jednowarstwowe instrukcja 1

4.1.2. Obliczanie indukcyjności cewek jednowarstwowych za pomocą nomogramu

W celu określenia indukcyjności cewek jednowarstwowych o ścisłym nawinięciu należy znać średnicę cewki D, długość uzwojenia l (rys. 30) ora<z liczbę zwojów N, jaka rozmieszczona jest na tej długości. Ponieważ w praktyce radioamatorskiej wystarcza dokładność obliczeń od 2% do 5°/o, w obliczeniach można nie uwzględniać wpływu skoku uzwojenia na indukcyjność cewki.

Nomogram (rys. 30) zbudowany zastał na podstawie przybliżonego wzoru (1), który pozwala osiągnąć podaną wyżej dokładność pod warunkiem jednak, że długość cewki jest większa od średnicy nie więcej niż 5 do 6 razy.

Kolejność posługiwania się nomogramem jest następująca. Na podziałce D należy odłożyć wartość średnicy cewki, na podziałce

zaś ~ — stosunek długości uzwojenia do średnicy. Znaleziony punkt

należy połączyć linią prostą, która przetnie podziałkę pomocniczą w pewnym punkcie. Następnie na podziałce N należy odłożyć odpowiednią liczbę zwojów i przez otrzymany punkt, a także przez punkt uzyskany na podziałce pomocniczej, poprowadzić drugą prostą, która w wyniku przecięcia się z podziałką L umożliwi od razu odczytanie indukcyjności cewki.

Przykład: średnica cewiki wynosi 6 cm, długość 4 cm. Na cewce o podanej długości zostało nawiniętych 210 zwojów. Znaleźć indukcyjność tej cewki.