op11

.UKASZ OI'ALJNSKl

szały ^1W. Konna straż za wałami na podsłuchach ma być. De caetero w obozie, gdy trwoga, nikt się nie ma ruszać, tylko przyść do broni, z jaką służy, a po-tym do wału bliższego skoczyć i tam stać. Ale biegać po obozie, jakoby kawaleryja czyniła, to konfuzyja ^m i zguba. Siódma i ósma przyczyna sama się appro-bat^,M. O tym gadać się więcej nie chce.

—    Jako nie chce się gadać? Ba, toć by to gadać I wyrzucać na oczy te umiejętności,

I strofować tych panów raczej niż hetmanów.

—    Cyt, cyt, nie moja to rzecz i nie masz po temu Miejsca, gdyż żaden nie chce słuchać (z) tych

rycerzów,

Co wojny nie umieją, tylko miąższo ^m gadać,

A po krymsku się stroić, a zasługi krwawe (Liczyć) aż od Cecory ^łW, to ich rzecz, to

grzeczność¹³¹.

—    Słusznie się od Cecory rachują, bo odtąd Jak poczęli uciekać, tak przestać nie mogą.

—    Ale przynamniej o tym mówić by u dworu?

—    Taka rozmowa nie jest dworskiego humoru.

Nie o tym tam gadają, lecz o wakancyjach ^m, Jakoby kogo odrwić. a wprzód samo państwo,

^,w zamieszały — spowodowały zamieszanie. ^m konfuzyja — zamieszanie.

¹⁸ approbot — okazuje.

miąźszo — rubasznie, ordynarnie.

^,w W Ossol.: a za zasługi krwawe Leżeć aż od Cecory Bitwa pod Cecorą miała miejsce w 1620 r., chodziłoby więc tu o rzekome trzydziestoletnie doświadczenie wojenne.

>»« grzeczność — przydatność; sens: do tego tylko są zdolni, na tyle się zdadzą.

*** wakcncyjci — wolny, nie obsadzony urząd.

Jakoby wysztukować ^m i tak, i sak ^1,1; stądże Najwięcej tam zwykł płużyć ¹³³ taki, co go zowią Pclipragmon. — Któż to jest? — Jest (to)

FU tusza fen ^,36.

—    A to zaś kto znowu jest? — Jest to człowiek taki, Co spraw ma siła, ale (mało) poruczonych,

Sam im zabiegać umie, czeka, zwietrzy prędko. Wszędzie ucha nadstawi, wszędzie się wsznuruje. Officiosus ¹³⁷ bardzo, uśmiech, słowo, postać. Wszytko arte ^m pochwalić, pcchlibić i zełgać;

Radzi(ć wrzkomo i przestrzec, potym sekret w ucho Powiedzieć: „Ale proszę, żebyś nie wspominał”. Ganić kogo, obmówić dla konfidencyjej¹³⁹.

—    Awo jest siła takich! — Ale są i tacy,

Co się im żonki łupią ^ł4#, a nie gniewają się:

I bywa tam pan N.. pani N., panna N., ksiądz N. Panowie małżonkowie, choć rogi na głowie Prawie widomo noszą, przecie ich nie czują.

—    Praktykują ^1,1 komu, a nie wiedzą, co w domu.

—    Ba, wiedzą, lecz bynamniej ich to nie obchodzi. „Dla łaski panów' (pry ^,4S) pozwolić się godzi”.

im wysztukować — nabrać, oszukać.

^,M sak — siak, owak, nie tak, inaczej.

^,w płuiyć — mieć się dobrze, opływać w dostatki, znaczyć. mieć powodzenie.

"* Polipragmon, Filtuszafen (Vielzuscha/jen) — wścib-ski, ciekawy, zajmujący się wieloma sprawami, przedsiębiorczy.

^,tT o//tciosus — uczynny, obowiązkowy; czytaj: o/-/t-ct-'** arte — doskonale.

^1S* kon/idencyja — zaufanie, wiara. Sens: obmówić dla zdobycia u kogoś zaufania.

^1.0    żonki się im łupią — zdradzają ich.

^1.1    praktykować — wróżyć, przepowiadać.

"* PHZ — prawi.