P1010379

Rejestracja elektrokardiogramu

Rjc. 12. Papier do zapisu EKG (przesuw 25 mm/s, cecha I cm = I mV).

1
								-
1							"
±
T		T					:
	—
	_JJ					_L
	1 1					T

] o.l mV

o 10 a

I mV

Znając szybkość przesuwu papieru można obliczyć czas trwania poszczególnych załam-ków, odcinków i odstępów, a także czas trwania jednej ewolucji sercowej. Posługując się tymi samymi danymi można też obliczyć częstość rytmu serca na minutę. Przy miarowym! rytmie najdokładniejszy wynik uzyskamy stosując następujący wzór:

a)    dla przesuwu 25 mm/s — 1500 : x

gdzie x = długość odstępu RR w mm

b)    dla przesuwu 50 mm/s — 3000 : x

c)    dla przesuwu 10 mm/s — 600 : x

Np. dla odstępu RR = 20 mm przy przesuwie 25 mm/s częstość rytmu wynosi 1500 : 20 =|

Druga metoda pozwala określić częstość akcji serca przy miarowym jak i niemiarowyi rytmie. Uzyskany wynik w tym przypadku jest mniej dokładny, pozwala jednak r szybką, orientacyjną ocenę. Metoda ta polega na obliczeniu ilości zespołów QR występujących w ciągu 6 s (dla przesuwu 25 mm/s jest to 15 cm). Częstość rytmu serc uzyskamy po pomnożeniu obliczonej wartości przez 10.

n rytmie serca jego	orientacyjną
mu wartość odstępu	RR.
Odstęp RR	Częstość
5 mm	300/min
10 mm	150/min
15 mm	100/min
20 mm	75/min
25 mm	60/min
30 mm	50 min

c c c ccc

Częstość rytmu (dla przesuwu papieru 25 mm/s)

Ryc. 13. Wartość odstępu RR, a częstość rytmu serca.

unit

O O O IO o o o » o

CO •- W-

	FF	dp	[Hpr		:cu::clr.u|::::			rnjrB
jg								-lup
y-- 4-—								■Ęi
p	R	t i-e	1 :					r i

4. Składowe prawidłowego elektrokardiogramu

Krzywa EKG składa się z wychyleń od linii podstawowej (izoelektrycznej), które nazywamy zalamkami oraz z zawartych między nimi odcinków. Część krzywej obejmującą odcinek i sąsiadujący z nim zalamek nazywamy odstępem. Część przedsionkowa elektrokardiogramu złożona jest z załamka P i odcinka PQ. Część komorowa — z zespołu QRS, odcinka ST oraz załamka T.

Linia izoelektryczna

To linia pozioma zarejestrowana w czasie, gdy w sercu nie stwierdza się pobudzenia (aktywności). W stosunku do niej określa się przemieszczenia wszystkich odcinków i amplitudę załamków. Najłatwiej wyznaczyć ją według odcinka TP lub odcinka PQ, a gdy to jest niemożliwe według linii łączącej punkty początkowe sąsiadujących zespołów QRS.|

Załamek P

Jest wyrazem depolaryzacji mięśnia przedsionków. Czas trwania prawidłowego załamka wynosi od 0,04 do 0,11 s, a amplituda do 2,5 mm (0,25 mV) w odprowadzeniach kończynowych i do 3 mm (0,3 mV) w odprowadzeniach przedsercowych.

Tabela 2-1. Załamek P w prawidłowym EKG.

I	dodatni	aVR	ujemny
u	dodatni	aVL	płaski, izoelektiyczny. dodatni
111	dodatni, rzadko płaski, dwufazowy, ujemny	aVF	dodatni
Vi	ujemny, pfaski. dodatni, dwufazowy	V4	dodatni
V2	dodatni, rzadko dwufazowy, ujemny	V5	dodatni
V3	dodatni	i	dodatni

Cechą rytmu zatokowego jest obecność dodatnich załamków P w odprowadzeniach I i II oraz ujemnych w odprowadzeniu aVR.

21