P1090739

III.    W zakresie składni:

-    szyk wyrazów (postpozycyjny szyk zaimkowej przydawki dzierżawczej, postpozycyjno-finalna pozycja czasownika w zdaniu, przestawny szyk przydawki przymiotnikowej),

-prostota struktur składniowych (przewaga zdań współrzędnie złożonych),

-wypowiedzenia złożone z imiesłowowym równoważnikiem zdania,

-polisyndeton (rozpoczynanie zdań od zaimków względnych, spójników, np. tedy, wonczas, onego czasu, albowiem, zaprawdę itd.),

-    leksykalne wskaźniki zespolenia międzwypowiedzeniowego, -wersetowy i paraleliczny układ zdań i członów zdaniowych

(składnia wersetowa i paraleliczna),

-    składniowe struktury pleonastyczne.

IV.    W zakresie środków artystycznych (figuratywno-stylistycznych i kompozycyjnych): aklamacje, porównania, powtórzenia, pytania retoryczne, zdania wykrzyknikowe, paraboliczność.

Repertuar cech polszczyzny biblijnej nie jest ostatecznie i jednoznacznie ustalony oraz zbadany. Można by zaliczyć do nich niektóre cechy gramatyczne, np. niektóre formy fleksyjne rzeczowników i przymiotników (np. w niebiesiech, godzien, łaskaw), liczny udział przymiotnikowych i imiesłowowych form zaprzeczonych: nieprawy, niewysło-wiony, nieskończony, niemiłościwy, niezmierzony itd.), stanowią one zbiór nie tylko otwarty, ale także inwariantny.

23