P5280966

:i^o<nq

.MMI

p./**

mHn

t i ki> ch wfi lariłw j»U

.    astmniaet źródła literackie I autobiograficzne u peyrhatech

girzse- W tym ujęciu bom książka Jako przedmiot materialny bąÓM ergotechnicsnym, z racji xaś awaj trrtci. artystycznego uknUl-imania, glon będzie źródłem psychotechnicznym a Ujęcie historyczne ma co najmniej dwa afekty Pterwory kata #dnt powstawanie irodeł i stopniowa powięksunie Mą lek zasobu Sys-Irin książki wy twa rui i czasem rorat większą ilość materiałów źródło-«ycta. uchowanych do dusiaj lub mc. Przyrastanie tego unirenun iro-Mt ich różnicowanie Mą, doskonalenie formalna k merytorynna doku* iWfitow, które mówią o przeszłości książki. mogą stanowić prwihnint ba-iin warunkujących w niemałym stopniu l popnadującyrk faktognfkt-

łjowJ ki .obcj fityct

jutr.

05l^

doku

ciąża-

sa di

iloCb

tfu

itiyH

•Tb-

aldć

uko-

«*»*y

3«k

ka

nni

if

t takt * ^ł,Ut*^{ia w} ukresir historycznego księgornawstwa Obok laga warto wiedzieć takie jak tródla ta były wykorzystywane. Jaką rangą w rolnych okrasach miały rolne rodzaje źródeł, czyli Jak kształtowało Mą poecie źródła bibliotogicznego I Jak powstawał t funkcjonował warsztat badawczy historyka systemu książki Z lego stanowiska można podjąć próbą periodyucji zmian w sto-ib&u do żrodeł. Pierwszy okres, od początku badań kslągoznawczych priywucie pojawiających się w postaci zalążkowej) do Baroku. • w nie-radklch przypadkach i dalej, to okras autorytetów. Świadectwo antycznego pisarza lub uczonego, średniowiecznego ojca Kościoła lub encyklopedysty wystarczało dla potwierdzenia wiarygodności zdarzania. Toteż ti przykład historiografia bibliotek długo nie mogła uporać Mą—• w wielu kwestiach do dzisiaj zdania są podzielone — za sprzecznymi informacjami. z nie dającymi Mą sprawdzić stwierdzeniami i ze zwykłymi kłamstwami. Wystarczy tu wspomnieć niewyjaśnione do końca loty biblioteki aleksandryjskiej, a zwłaszcza sprawą Jej spalenia przez Arabów. Budowana na opiniach poprzedników uważanych u autorytety narracji historyczna zmienili > czasem do ujęcia systematycznego, wymagającego już elementarnej przynajmniej konfrontacji źródeł, a następnie ich krytyki. Takie, jeszcze nie krytyczne, ale Już uporządkowane wykorzystanie zródeł-eutorytetów dostrzegamy na przykład u Llpsłusa w jego De bsbtochecii syniaęma (1583) •.

an

so-

T-

u-

o*

Od Odrodzenia coraz większą wagą przypisuje Mą w pracach Makowych wlanym obserwacjom, toteż walor źródła uzyskuje relacji naocznego świadka '. Okres obserwacji, któremu towarzyszył kiytycyim wobec lektury, przyniósł historiografii książki i bibliotek pokaźną Uezbą nowych rodzajów źródeł (baty, pamiętniki, opisy podróży i inj, chętnie wykorzystywanych z racji kh wiarygodności WźaieJ dopiero okazać Mą miało.

-1

. • J. Llpiluu Ot WWWAerii syMogmo. (WJ J. Madsr (cAJ: Ot Mottoek

tląM BfCWlrfl, UfflmitSdt HM.

• Hr. W. Volsś: Peoąikl nowożytnych aoujc zpoieenyc*. Ann IM* s. M-M rozdział II. I „Lektura 1 obserwacją".