PB291698

i powodowało mozwykloszybkl roiwój miau, boi pro«odon.ui w historii, Ten właśnie nic zorganizowany tzybkl roiwój jen priyrayną chioau. panującego obecnie w miaiuch,

III. Aktualny Ku mlaat I Ich potrieby

Ml ei i kanie:

Gęstość zaludnienia w starych. historycznych ośrodkach. podobnie zresztą |ak w dzielnicach XIX-wieczne| ekspansji przemysłowe! |oit nadmierna (tięga liczby 1025 mieszkaftców na (eden hektar). Warunki tycia w tych dzielnicach są niezdrowe. Jest to wynikiem przeludnienia mieszka*. braku taro* nów zielonych I nie zabudowanych, a takie złego itanu budynków (eksploatacja oparta na ipekulac|l). Ten katastrofalny wręcz ttan wpływa na obnlienle 1 tak |ut niskiego standardu życiowego mieszka** ców tych dzielnic (ok. 20% imlcrtolnoicl w nzrych diiolnlcacli Barcelony).

Rozrost mlait pochłania stopniowo tereny ilałone, przyloga|i|co do dawnych dzielnic mieszka* ulowych, pogarszając coraz bardziej warunki zdrowotne,

Budynki rozmieszczane tą w sposób sprzeczny i zasadami higieny: — tereny najgąfcle| zabudowane i zaludniono ana)du|ą się w strefach najbardziej upoiłsdzonych (źle zorientowana stoki, strefy silnego zamglenia, zatruwano przez wyziewy przemysłowe, tereny zagrożone powodziami lip.), — budo* wnktwo luźne (osiedla zamotna) ujmuje strefy uprzywilejowane (nasłonecznione, chronione przed wiatrami, położono na brzegach Jezior i mórz. o dogodnych dojazdach).

To niewłaściwe rozmieszczenie zabudowy Jest sankcjonowane przez ustawodawstwo, uwzględnia* lice w sposób niedostateczny wymigania hlglany (wadliwe strofowanie).

Obrzeina zabudowa arterii komunikacyjnych i wznoszenie budynków mieszkalnych przy Ich skrzyżowaniach stwarzają fatalne warunki mieszkaniowe (nadmierny hałas, zapylenie, wyziewy). Stosowana powszechnie obrzeina zabudowa ulic zapewnia niezbędne nasłonecznienie tylko połowie mieszka*.

Przedmieścia tą wbudowywano chaotycznie, bex itpawnlenla dogodnej komunikacji ze śródmlo* idom. Peryferie bywają taż często wcielana zbyt późno do granic administracyjnych miasta. Niejednokrotnie stanowią one zbiorowisko baraków I ruder, w którym trudno nawet zbadać warunki tycia.

Rozmieszczenie budynków użyteczności publlczne| Jest przypadkowe. W szciególnoicl dotyczy to szkół, lokalizowanych często przy arteriach komunikacyjnych, w zbyt wielkiej odlogłofcł |edna od drugle|.

Postulaty

1.    Dzielnice mieszkaniowe powinny zajmować w układzie miasta (areny uprzywilejowane pod względem topografii, klimatu, ilości zieleni i nasłonecznienia.

2.    Rozmieszczenie dzielnic mieszkaniowych powinno być zróżnicowane w zależności od warunków zdrowotnych.

3.    Naloty określić dopuszczalno minimum nasłonecznienia Izb mieszkalnych.

4.    Obrzeina zabudowa arterii komunikacyjnych powinna być zo względów ldrowotnych zebro*

nlona.

5.    Należy wykorzystywać możliwości nowoczesnej techniki dis wznoszenia luźno rozstawionych wysokich budynków mieszkaniowych I uwalniać w tan sposób grunty miejskie calom układania roi* ległych terenów zielonych (parków).

Wypociy nek:

Powierzchnia terenów nie wbudowanych Jest przeważnie zbyt mała. lam uś gdzie Jeat wystarcza* lica. tereny te są niewłaściwie rozmieszczone I trudno dostępne dis znacznej części ludności miasta. Ich peryferyjna położenie sprawia, iż nie mogą one być wykorzystywane dla poprawy niezdrowych warunków dzielnic mieszkaniowych śródmieścia. Prowizoryczna place sportowa znajdują się przeważnie ns torenach przeinaczonych w przyszłości pod ubudowę. co powoduje nieustanne Ich przemieszczenia. Tereny. które mogłyby być przemoczono na rekreację, nie mają na ogół dogodnego połączenia i miastem.

Postulaty

1. Tereny zielone w obrębie dzielnicy: każda dtlolniu mieszkaniowa powinna zawierać przestrach ilołoną w odpowiednie) wielkości, urządzoną w sposób racjonalny « przeznaczaniem na miejsce ubaw i aportu dla dflocl I dorosłych, s otwartymi pływalniami.

Stan zdrowotny zbyt gęsto zabudowanych dzielnic należy polepi tyś. wyburzając budynki prtw starzało oraz rudery I zakładając na Ich miejscu tereny zielono.

Tereny zielono powinny być wykorzystywane na układania praadszfcołi I ogródków Jordanowskich, wznoszenie szkół i Innych budynków użyteczności publicznej (małe zdecentnłłsowene muzea, aafe zebra* lip.).

2. Miaato powinno upewnić dostateczną powierzchnią zieleni przez** zenej ne egóinse śeosępm miejsca wypoczynku (ipędunlt wolnego czasu, waekendy lip.) w formie parków, placów sportowych stadionów, plaż lep. Nałoży też wykorzystywać właściwie warunki naturalne (rzekł, lny lip.) unędńjęś Je dli celów wypoczynkowych.

Praca:

Mle|sca pracy (praemysł, handel, administracja) są roimieticuna w zespołach mlejlkkh niaegodwu te swymi funkc|aml. Brak Jest należytych połączę* między dzielnicami mieszkaniowymi i m«opiami pracy, dojazdy pochłaniają zbyć wielo czasu (1 godzinę w Berlinie, 1.5 godziny w Londynie) tsaagołw i krytyczną sytuację obserwuje tlę w godzinach szczytu.

W wyniku gwałtownego a urazem bezplanowego rozrostu mlaat oraz spekadaci* gruntami prsu mysi zmuszany Jest do częstej zmiany lokalizacji. Dzielnica handlowe (dty) mogą ałępow ąkttaż jady*# przez wykupywanie terenów po bardzo wysokich eonach, często kontem likwiduj! MdiN fllllifcp nlowych.

Postulaty

1.    Należy zredukować do minimum odległość między miejscem camimzkanta i ouepcmu procy,

Dzielnico przemysłowe winny być niezależne ód dzielnic mieszkaniowych I Izolowane ed nich

strefami neutralnymi (tereny zielone, sportowe).

2.    Drobne układy zwląune integralnie z życiem miasta (rzemiośle, zaopatrzeniu, wamuty naprawcie lep.) powinny otrzymać odpowiednią lokalizuję na teranie dzielnic miuzhsnluwytó, db których potrzeb pracują.

3.    Strefy przemysłowe powinny znajdować tlę w bliskości kolei żalazna| i Innych tdaśMw komun** kecyjnych (lądowych, wodnych ewtnt. powietrznych).

i Dzielnice handlowe powinny mleć dogodne połączenie t dzielnicami przemysłowymi i wisuhi

ulowymi.

Komunikacje:

Sieć miejskich arterii komunikacyjnych doby obecnej Jeat wynikiem tsopniowagu ruamermnli szlaków środnlowlecznych. Drogi przewidziano dla pianych i pojazdów konnych Mt aą łunssnaii do współczesnych środków lokomocji (samochód, tramwaj lep.). Nledostatoone prmkrufe alle m przyczyną „korków" komunikacyjnych I uniemożliwiają należyta wykorzystanie motźtwoścł współcze* mych środków transportu. Odległości pomiędzy skrzyżowaniami ulic tą zbyt małe l nie odpowiedzą |uż szybkości, s Juką poruszają się dzisiejsze Środki lokomocji. Stwarza to rosnąca agroBonfedbhdif (Berlin —600 ubitych 112 000 rannych w ciągu roku).

Nieracjonalny schematyczny układ sieci ulkmel. niezróCnkowany w ssomwłns do poareaó, siu dnia właściwą orientację zabudowy. W większości przypadków poprawa warunków ruchu praae jfij szerzenie ulic (bardzo zresztą kosztowna) Jeat rzeczą nieosiągalną.

Racjonalną organizację ruchu utrudniają często przeżytki fałszywie pojęts| ruproo—cacpfrlrtw nla osiowo, budynki monumentalne). Sieć kolei Żelaznej Jest w wtęksaożct miesi Jedną t główny** 1rem szkód w Ich rozwoju. Otacza ona niejednokrotni# dzielnice mieszkaniowo, odcinając Je ud terenów wypoczynkowych (Barcelona. Berlin, Kolonia i In,),

Postulaty

1.    Celem stworzenia właściwej sieci komunikacyjnej, nśpawtigum •mpófcamnym poarurtoB ruchu, należy wprowadzić racjonalne wymiarowania arterii komunikat n«rch. oparte as żókgązb danych statystycznych.

2.    Arterie komunikacyjne powinny być klasyfikowane w tsiutważel od rótaorodoych prądbMM środków transportu. Należy wprowadzać skrzyżowanie beaholisy|ne (wiebpotlomowe) Buch pomp powinien być separowany od samochodowego