PRO CHRISTO—WIARA I CZYN
Str. 601
Na nic się nie zdadzą szumne hasła, obchody, manifestacje, programy, zjazdy i biura, manifesty i wezwania do sumień, jeżeli w tern wszystkiem nie będzie ducha, który przemówi językiem zrozumiałym dla każdego i nie poruszy tego, co jest w nim żywe, tętniące i pragnące ujścia w żywiołowym czynie, który jest dzisiaj koniecznością dziejową.
Przeoczyć ten moment—to byłoby grzechem bardzo ciężkim w historji Królestwa Bożego na ziemi.
Ks. A. Bogdański.
Na uroczystość 3-ch Króli—w święto tak ukochane przez Kościół Wschodni, a tak popularne w Kościele Łacińskim, — Ojciec święty, Pius XI obdarzył świat cały darem więcej niż królewskim, iście Boskim, ponieważ ma zlać obficie na dusze nasze bogactwa Miłosierdzia Bożego, — t. j. dał nam Jubileusz (Odpust) Nadzwyczajny na rok 1929.
Jubileusz ten nosi nazwę nadzwyczajnego: — zwykle bowiem jubileusz Roku Świętego jest tylko dla Rzymu, a dopiero w roku następnym ogłasza się go wiernym,—ten zaś jubileusz obecny jednocześnie pozyskać można w Rzymie i na całej kuli ziemskiej;—jubileusz Roku Świętego zawiesza wszelkie inne odpusty na to, aby zniewolić wiernych do korzystania z tak wielkiego doobrodziejstwa,—obecny jubileusz zachowuje wszystkie odpusty, a nawet dodaje nowe: (jak 7 lat i 7 kwadragien ża każdorazowe Nawiedzenie Najśw. Sakramentu, — oraz odpust zupełny za powtórzenie tego przez tydzień cały).
Wszystkie wogóle odpusty mają tę wspólną cechę, że są nieprzebranem dobrodziejstwem dla życia duchowego, same bowiem ich ujęcie i zrozumienie budzi ducha wiary i dopomaga do postępu w świętości,—„ad witam sanctius instituendam”, jak głosi dokument papieski.
Cel jubileuszu, to odnowienie życia duchowego w wiernych, w kapłanach,—w calem społeczeństwie; — warunki jubileuszu zmuszają do powtarzania i pomnażania najważniejszych aktów życia duchowego;—owoce zaś jubileuszu są najcenniej-szemi dobrami życia duchowego.