one wspólne sprawy, wspólne dobra i że pomagają sobie nawzajem. Ta pomoc duchowa może przysługiwać wszystkim członkom, byleby tylko była udzielana przez Tego, który stoi u steru tego organizmu, czyli przez Namiestnika Chrystusowego. Papież więc może rozdzielać te niebiańskie walory, ofiarować jaku zapłatę za grzechy nasze przed Bogiem, — zapłatę całko-witą i dla wszystkich tych, którzy przyniosą usposobienie odpowiednie, — gdyż Skarb jest nieprzebrany, nieskończony!...
To też, łącząc się z radością naszego wspólnego Ojca, obchodząc rocznicę tę, która dla wszystkich wiernych jest świętem rodzinnem, świętem serca, możemy ziścić dla naszego osobistego życia to przepiękne Jego motto:
„Pokój Chrystusowy w Królestwie Chrystusowemv\
O Jeruzalem ! O Jeruzalem !
0 zatwardziały, niewdzięczny grodziel Ty śpisz, spowity ciemnym nocy szalem,
W lubej pogrążon ciszy i pogodziet Otoczon cedrów gajami i palem !...
Ty śpisz, spokojny, cichy, Jeruzalem !...
Spisz, i nie myślisz, jakie jutro czeka Twe grzeszne córy i występne syny;
Boś nie poznało ty Boga-Człowieka,
Boś nie poznało dnia ani godziny!
1 miast wdzięczności za dar łaski złoty,
Chcesz Zbawcy swemu wskazać krzyż Golgotyl Jam zstąpił z niebios, i człowieka postać Przybrałem, z jego ułomnością całą, —
By tylko ciebie z mocy zła wydostać, l cnót wszelakich ozdobić cię chwałą,
By kosztem własnych i cierpień i zgonu Prowadzić ciebie do Bożego Tronu !
Jam wziął na siebie i mękę Golgoty, l wszystkie męki i cierpienia świata,
Wszystkie pragnienia ludzkie i tęsknoty...
I poddam bok mój krwawej włóczni kata,
I poddam głowę pod bolesne ciernie, —
Bom rzeszę ludzką ukochał niezmiernie...
Ja—Bóg i Człowiek—umieram dla ciebie,
By ci do niebios bram przywrócić prawo,