PC072784

a) Sinice i Prochlorales

Grupa bakterii zróżnicowana morfologicznie. Zawierają one chlorofil a taki jak rośliny natomiast zamiast chlorofilu b występują u nich fikobiliny. Wiążą CO2 w cyklu Calvina. Sinice są pospolite i często występują w wodach słodkich i morzach, a także w glebach i na wilgotnych skałach.

Prochlorales - zawierają chlorofil a i b taki jak rośliny

b)    Bakterie zielone - autotrofy lub heterotrofy

•    Cklorobiaceae - drobne, krótkie, owalne pałeczki (0,7-0,9 x 1,5 pm), nieruchliwe i nieprzetrwalnikujące. Bezwzględne beztlenowce bezwzględnie autroficzne. Zawierają bakteriochlorofil o typie Chlorobium. (Chlorobium, Clathrochlońs - pałeczki zawierające siarkę, Pelodictyon - nieruchliwe, rozgałęzione pałeczki ułożone jak sieć, nie zawierające siarki)

•    Chloroflexaceae - przedstawiciel Chloroflexus aurantiacus - pełzająca nitkowata bakteria zielona. Może rosnąć jako heterotrof w warunkach tlenowych i w ciemności

•    Heliobacteriaceae - brązowozielone anoksygenne fototrofy, zawierające tylko u nich spotykany bakteriochlorofil g. Beztlenowo rosną fototroficznie i nie oddychają, są względnymi autotrofami, zużywając do wzrostu heterotroficznego tylko mleczany i pirogroniany. (Heliobacteriwn - pełzające pałeczki, Heliobacillus - urzęsiona ruchliwa pałeczka)

c)    Purpurowe bakterie siarkowe (Chromatiaceae)

Należą tu bakterie o niejednolitej przynależności systematycznej: Chromatium - bez wakuoli gazowych, zawierający siarkę w komórce; Thiospinllum - spiralne pałeczki, Thiocapsa i Thiopolycoccus - kuliste, połamie urzęsione komórki, Ectothiorhodospira - spiralna komórka połamie urzęsiona, gromadząca siarkę pozakomórkowo; Lamprobacter - pałeczki wyposażone w wakuole gazowe; Lamprocystis - kuliste urzęsione komórki; Thiodictyon - nieruchliwe pałeczki, stykające się ze sobą.

•    Bakterie te zawierają bakteriochlorofil, barwa jest zamaskowana przez brązowe i czerwone karotenoidy,

•    beztlenowce,

•    poruszanie za pomocą polarnie umieszczonych rzęsek.

•    Donorem elektronu są dla nich H2S, S-pierwiastkowa i H. Przy dużej zawartości siarkowodoru w podłożu utleniają go do siarki i często gromadzą ją wewnątrzkomórkowo w postaci kropelek. Po wyczerpaniu siarkowodoru zaczynają utleniać siarkę. Głównym źródłem pożywienia jest CO2, a źródłem energii - promieniowanie świetlne. Bakterie purpurowe siarkowe są również zdolne do wiązania azotu cząsteczkowego.