Kolejnym problemem ntetodołogiczitym pomiaru poicuejuhi hocfjaego Jat wytdrgeagnflaaeeo zakresu tyaku, kUnipt Mrdmyuy. ZdaMeroGÓ YJpa czymfti globalizacji mogą i W miler indowy, regionalny lub globalny. wynika z logo, u ponilir ienc>ahi giobn/lzacyjnego n»M być dlfl lego samego sektora w różnych wymiarach. ItertMiaut lo jmt istoto; aaułte <
Jd* |>J«J rmrrp^ worłrt). Xr*c fc tc wzglądi na po-w*: ■■ i zaZMiycząf większy ni>. w kiupich rozwiniętych zakres wŁuncdci itwowcj i regulacji rzutowych, ii togą mieć nlnkić waku&ukł zaawi rnnil głataiłacyjiaesa lotek w momencie kłi w othiir.
ortu rynków rozwiniętych zostaną ooe mgło wystawione na! flinie w sektorach o dużo wyższym potencjnlo glohallzacyjnym, Potnę, otc/tcjiilii gJołialLracyj nego tynków docelowych porwali okretlić; śś wyzwana tookirmcyjoe i prognozować Kapo globalizacji H iw m rynku narodowym oraz rui przyszłych rynkach eksportowych;, Uważamy /a niepoprawne szacowanie piticnćjiilii glohall/acyj-róinyeh poziomach: Świata, regionu i kraju. Proponujemy prfg^f (cocjoi głabahzaryjay sektora jest owszc szacowany w skali C ima. Zróżnicowane warunki działania na określonym rynku regi* n lub lokalnym powinny być [niklowano, Jako czynniki uchęuji zroecbęeającc firmy międzynarodowe do lokowania swojej l ci m określonym i>t*o, a nie jako czynniki osłabiająco lub uzrot ące potencjał gfobaltzaoyjny sektora
Spoaćbofncowanu obecnego i przyszłego profilu glohofizacyjta^ ora został omówiony w załączniku 5.
Analiza potencjału
strategicznego
przedsiębiorstwa
Popularnym podejściem teoretycznym do problematyki zarządzania strategicznego, rozwijanym od początku lat dziewięćdziesiątych, jest pode)kie zasobowe. W odróżnię, niu od kluycntogo podejścia do strategii, w któtym źródeł sukcesu szukano przede wszystkim w uoucjętoołci dostosowania się prndattiwOTt do układu warunków zewnętrznych, w podejściu zasobowym docenia ule możliwości sukcesu tkwiące w samym przedsiębiorstwie- W podejściu zasobowym największą popularność zdobyły trzy koa-copcjc:
■ kluczowych umiejętności (corr coagMtMs) G. Hameia i C.K. Piałtoloda',
nu*»Mim»W.Mw *■ na
1G. SMt». P. EWM, LE Slułliun, GwywWw mi OiuAinnu nv AiwHIiI/r 1/SPonfr, „I ImwO liuiiiiłi RmtrW, Mwłi-AnU IłM.