PTDC0048

Celtach. Z V księgi („Od założenia miasta Rzymu” -rbe Condita) dowiadujemy się, że lud ten pojawił się na i e europejskiej na długo przed dokonaniem najazdu zym ok. 387 r. p.n.e. Liwiusz dowodzi, że Galowie przy d Italii przynajmniej dwa wieki wcześniej oraz że galij: ły często angażowały się w potyczki z Etruskami, któt :rytorium znajdowało się pomiędzy Alpami a Apenin; iwiusz był bardzo dobrze zorientowany w' przemiesz< iu się ogromnych grup plemiennych, na co wskazują tc raficzne i etno-historyczne szczegóły przez niego prz ione. Jeżeli chodzi o rejestry dotyczące bitew pomię zymianami a Galatami (Galami z Azji Mniejszej), to lożliwe, że źródłem był tutaj Polibiusz. W przypadku :orii najazdów galijskich widoczny jest wpływ Cezara. :st również prawdopodobne, że Liwiusz cytował szczi >we informacje dostarczone przez wcześniejszego aut loże Katona Starszego.

Kolejna wielka historia świata napisana w czasach ces ugusta pochodzi od Pompejusza Trogusa. Pompejusz łeltem pochodzącym z Galii Narbońskiej (płd. Galia). W ierwszych osad celtyckich wymienia on Mediolan, Cc ■rescię, Weronę, Bergamo, Trento oraz Viczenzę. W kw ligracji Celtów podzielał zdanie Liwiusza, który twier e przeludnienie było przyczyną wysłania przez Galów ys. mężczyzn na poszukiwanie nowych terenów. Niekt nich mieli się osiedlić w Italii, a inni, prowadzeni p taki, dotarli do Panonii. Niestety, z dzieła Pompejusz; how'ał się jedynie krótki wyjątek cytowany przez Mar unianusa Justinusa, piszącego w III w. n.e. Przynosi on iteresujących informacji o Galii, zaczerpniętych z his liasta Massalii. Jego opowieść o celtyckich najazdach irawdopodobnie własnym wymysłem autora lub też zoi aczerpnięta z greckich czy też rzymskich źródeł, pochc ych z późniejszego okresu Republiki lub też wczesi ■kresu Imperium.

23