(
D. Opis metody:
1. Powinien umożliwić czytelnikowi ocenę stosowności metody użytej przez autora do sprawdzania prawdziwości hipotez własnych, sformułowanych pod koniec wprowadzenia.
2. Powinien być na tyle dokładny i jednoznaczny, aby każdy czytelnik mógł wiernie powtórzyć eksperyment autora w replikacji jego badań.
3. Składa się z czterech podrozdziałów, zawierających kolejno opisy: - osób badanych (ile i kto, dane demograficzne: płeć, wiek, wykształcenie, status, nie wszystkie zawsze konieczne; w jaki sposób dobierano badanych, dlaczego uczestniczyli, o ile motywacja badanych może mieć wpływ na wyniki), - aparatury i materiałów (opis wykorzystanych narzędzi psychologicznych, np. testów, kwestionariuszy, sposobu przeprowadzenia wywiadu klinicznego, itp.), - procedury (każdy krok przeprowadzonego eksperymentu powinien być dokładnie opisany w porządku chronologicznym, ważne: ile trwał, kolejność i następstwo) - zmiennych (wszystkie: zmienne niezależne i zależne; bez zmiennych zakłócających; plan eksperymentalny również, jeśli nietypowy).
4. Opis metody powinien być zakończony sformułowaniem konkretnych hipotez (tzw. hipotez szczegółowych) w "języku" stosowanej metody (operacjonalizacja), np. jeśli hipoteza badawcza (sformułowana pod koniec wprowadzenia) głosi, że osoby o wyższym IQ charakteryzują się sprawniejszymi mechanizmami selektywnej uwagi to hipoteza szczegółowa (sformułowana pod koniec opisu metody) powinna np. głosić, że osoby o wyższym IQ charakteryzują się krótszymi czasami reakcji i mniejszą liczbą błędów detekcji jednej litery wśród pięciu jednocześnie ukazujących się na ekranie monitora (jeśli taka metoda badania przyjęta).
E. Opis wyników:
1. Powinno się zdecydowanie oddzielić opis wyników od ich interpretacji; w tej części pracy nie powinno być żadnych komentarzy do wyników.
2. Należy już na samym początku opisu wyników powiadomić czytelnika o metodach "obróbki" danych statystycznych (rodzaj analizy: statystyka opisowa, analiza wariancji, czynnikowa, regresji, itp; pakiet statystyczny wykorzystany: SPSS, CSS, STATISTICA, itp).
3. Tabele i wykresy powinno się umieszczać w tekście bezpośrednio pod opisami wyników, których dotyczą (chyba, że praca do druku, wtedy wszystkie tabele i wykresy w aneksie).
4. Opis każdego pojedynczego wyniku powinien zawierać zarówno informacje statystyczne (w szczególności wartość statystyki i prawdopodobieństwo popełnienia błędu w szacowaniu), jak i ich "językowe" przetworzenie (np. ekstrawertycy charakteryzowali się dłuższymi czasami reakcji na sygnał niż introwertycy (F=8.45; p