S6300311 (2)

MOMENTY I SIŁY NORMALNE OD OBCIĄ2e_Nia ZEWNĘTRZNEGO W ŚCIANACH OBUDOWY    ^T*^fc«*» j.

Rodzaj obciążenia	1 Tyi 1 sztol	Przekrój 4		Przekrój 5
		“ M,	N,	Mr	~ Nm ■
I Ciężar własny 1 obudowy g	A	—0,5708 yr*	1,9635 yr	-0,5708 yr*	2,3562 gr
	B	—0,5006 yr*	1,9258 yr	-0,2523 yr*	2,1768 yr
1 Ciśnienie pio-I nowe górotwo-1 ru qt	^A	—0,5 (I —0,05*1) q,r	•, (I+0,5n)?.-r	-0,5(1—0,05n)?.r*	(1 +0,5o) w
	B	-(0,4616--0,0442»i)	0,9808(1 + +0,5ii) $tr	-(0,3478- -0,101 lłl)7,r*	0.9239 (1 + +0»5o) ij-.r
1 Ciśnienie po-1 zionie góro-I tworu qx	A	-(0,9698 + +0,7213n) qtr*	—	-(1,5898+ +0,9177n) qxr*
	B	—(0,9663+ +0,7191ti)	(0,2712+ +0,1166il)	-(1,5583+ +0,9040ti) qxr*	(0,6756+ +0,2646>i)
I Zmienne ciśnic-I nie wody w sztolni y/iu-	A	(0,4980- —0,4288n) yr*	-0,2146(1 — -o,5ii)V*	(0,9964— -0,7312o) yr*	—0,2146 (1 — -o.5n)V-
	B	(0,4884- -0,4420n)yr*	-(0,3515--0,323011) yr*	(0,9486- —0,7959n) yr*	-(0,5816- -0,5o)yr*
I Stale ciśnienie I wody w 1 sztolni iW»	A	(1,4698- —0,6963ti) pr*	—(l-0,5łi) pr	(2,0938— -0,8927o) pr*	—(1—0,5o)pr
	B	(1,4286- -0,6951o)pr*	-(1,2143-—0,5975n) pr	(1,9176-. -0,8827o) pr*	-(1,4588-—0,6913o)pr
Odpór góro-	A	-(0,3997+ +0,161811) Mr*	(0,1381+ +0,0690ii) SJcr	-(0,7654+ +0,25420) SJtr*	(0,1381 + +0,0690o) 8»kr
tworu Sk	B	-(0,3901 + +0,1767n) 8o*r>	(0,2291 + +0,1141n) 6«*r	-(0,7295+ +0,30180) 5,Ar*	(0,4339+ +0,1855o) Mr
Tarcie obu-	A	-(0,0742+ +0,4873n)5oitMr*	-(0,8319+ +0^2357łi) SJnir	-(0,1284+ +0,S962o) 5o£ pr*	-(0,9950+ +0,23570) Mur
twór p5fc	B	-(0,0968+' +0,5065n) BJciir*	-(0,7921 + +0,3066ii) Soifenr	-(0,2355+ +0,6503o) Sak nr*	-(0,8829+ +0,3l64i)) Mur

rają nieznaną wartość przesunięcia horyzontalnego obudowy 5₀, która z kolei jest z powyższymi parametrami związana zależnością

3(ł""ó₀p4-M_x8|o+W*8|o+pho    (3-180)

gdzie: ht — wzniesienie osi sztolni ponad teoretyczne dno galerii,

5,₀ i Sjo — odkształcenia od M_x — 1 i N_x “ 1, określone wzorami zawartymi w tabl. 3-39,

Aop — poziome odkształcenie rozciętej obudowy od sił zewnętrznych; jego wartość podano w tabl. 3-40,

0 — kąt obrotu obudowy na podporze dany zależnością

P-Pp+MM*+W,h_c)    <**»“

Określając M_x, N_x oraz P_p Jako funkcję nieznanej wielkości 5₀ można zauwa-466    żyć, iż równanie (3-180) staje się równaniem liniowym o jednej niewiadomej fa

SKŁADOWA PIONOWA P I POZIOMA II SIŁY DZIAŁAJĄCEJ NA PODPORZE OBUDOWY

Rodzaj obciążenia	Typ A		Typ B
	>	H	. t __2_
Ciężar własny obudowy g	2,3562 gr		2,3562 gr
Ciśnienie pionowe górotworu Qt	(1 +0,5r|) qtr		040,5ti)«/Ir
Ciśnienie poziome górotworu <lx		(1,7854+ +0,5ą)ijw		(1,7654 + 40,6913ii) <j«r
Zmienne ciśnienie wo-	-0,2146(1	-(1.5944-	(0,0161 +	—0,5584—
dy w sztolni -///«.	-0,Sn)'y/^1*	-0,367711)7^	•? 0,0553^) yr*	-1,1727r|) yr*
Stale ciśnienie wody		-0,7854-	—(0,8478 —	| -0,7654-
w sztolni yh'u	—(I ~0,5r\)pr	-0fit\)pr	-0,4619n)pr	—0,6913ą)pr
Odpór górotworu Sk	(0,1381 + +0,0690n) SJcr	(0,9950; -r 0,235711)5^	(0,0629+ - 0,049711)5^	-(0.9816+ +0,3632T|) 8Jer
Tarcie obudowy o gó-	-(0,9950+	(0,1381 +	-(0,9816 1	I (0,0629+
rotwór	+0,2357ii) SJi pr	+0,0690n)S^(u-	- 0,3632n)6Jtpr	+0.049711) S^pr

którą wobec tego można z niego wyznaczyć i ostatecznie określić dokiadne wartości M_x i N_x, to jest momentu i siły na końcu wyimaginowanego wspornika.

Określenie rzeczywistych momentów i sil normalnych w poszczególnych przekrojach obudowy sprowadza się do obliczenia ich na podstawie wzorów:

M=M_p+M_x->-N_xv    (3-1821

N~-N_p—NgCOai    (3-183)

przy zachowaniu zasady superpozycji obciążeń. Kąt ty zawarty jest w granicach od 0 do ’/ta (rys. 3-174); M_p i W_p są odpowiednio momentem i silą normalną od obciążenia zewnętrznego przy obudowie rozciętej w kluczu. Dla charakterystycznych punktów obudowy typu A i B ich wartości są podane w tabl. 3-41 i 3-42.

Rys. 3-177. Schemat dna obudowy sztolni posadowionej na podłożu sprężystym

Niezależnie od tego, czy obudowa jest monol i tyczna czy też nie, jej dno traktuje się jako belkę o rozpiętości 1 na podłożu sprężystym, obciążoną na końcach symetrycznie momentem M_s, silą pionową P₄ i silą poziomą H_}, jakie przenosi podparcie ścian obudowy (rys. 3-177). Moment w środku dna M₍ może być obliczony ze wzoru

M₀.=—^ P,G,-M₄G,    (3-184)

gdzie: G_t i G* — współczynniki podane w tabl. 3-44.

Jeżeli w obliczeniach nie uwzględnia się odporu gruntu, wówczas dno uważa się za belkę utwierdzoną w ścianach obudowy i obciążoną równomiernym parciem gruntu od dołu wynoszącym

(3-185)

467

30*