S6300315 (2)

oraz moment

£ sin 0) kGm/m

(3-194)

Wartości momentów i sil normalnych w tych samych charakterystycznych przekrojach podano w tabl. 3-47.

Ułożenie rurociągu w specjalnie ukształtowanym kolistym korycie gruntowym lub betonowym powoduje zmiany sił osiowych i momentów. Dla przewodów grubościennych, a więc odpowiadających proporcjom przewodów żelbetowych, obliczenia te wykonywa się w oparciu o zasady rachunku stosowane dla tego rodzaju przewodów oraz równania Bresse'a [90].

Silę normalną od ciężaru własnego lub parcia hydrostatycznego w przekroju, oznaczonąiV' lub IV'', wylicza się z następujących zależności:

1) dla 0    — a (obwód swobodny)

(3-195)

N"_a ■=> JV+L —— cos 0 kG/m 3“

2) dla 0 > rr — a (obwód na części podpartej)

(3-196)

gdzie: N — siła normalna od parcia wody w przekroju lub od ciężaru własnego przy oparciu ciągłym punktowym, kG/m,

L = G lub P w zależności od rodzaju obciążenia, a — kąt środkowy odpowiadający podpartej części obwodu (rys. 3-179).

Podobnie oblicza się moment zginający oznaczony M'_a lub M"

1) dla 0 <it — «

M'„-M+Lr

kGm/m

(3-197)

2) dla 0 > n—o

kGm/m

+

(3-198)

gdzie: M — moment od parcia wody w przekroju lub od ciężaru własnego przy

oparciu ciągłym punktowym.

Obliczenie można oczywiście przeprowadzić od razu dla wypadkowej obu sił N_c i Nh lub momentów M_c i M/,, gdyż odpowiednie wartości od ciężaru własnego, parcia hydrostatycznego i reakcji sumują się algebraicznie. Sumowanie algebraiczne stosuje się do wszystkich innych sil. W tablicy 3-47 podano wartości N i M obliczone dla kąta objęcia oparcia wynoszącego kolejno a=‘45^c

i 67°30'.

3. Pionowe obciążenie ciężarem zasypki. Jeśli przewód jest pokryty zasypką, a więc na przykład ułożony w wykopie, można przyjąć, że ciężar gruntu rozkłada się równomiernie na rzut poziomy przewodu. Wynikające momenty i siły są zależne od ciężaru objętościowego zasypki y_It głębokości wykopu, szerokości wykopu, staranności ubicia gruntu. Wypadkową ciężaru zasypki dla przewodu umieszczonego w wykopie oblicza się według wzoru

474

G_z=K_zt_zH

B+D,

2

kG/m

(3-199)

, — współczynnik redukcyjny zależny od stopnia wymiarów poprzecznego przekroju wykopu oraz od rodzaju gruntu, K, ^ i_q (dobierany według wykresu na rys. 3-180),

gdzie: K

H — głębokość wykopu, m.

B — szerokość wykopu, którą należy przyjmować jako wymiar w dnie wykopu, m,

D, — średnica zewnętrzna przewodu (rys. 3-179).

Bys. 3-180. Wykres do wyznaczania wartości współczynnika redukcyjnego K. w zalotności od stosunku wymiarów poprzecznych wykopu oraz rodzaju gruntu 1 — nasycony wodą grunt gliniasty, 1 — silnie zawilgocony grunt gliniasty, 8 — mało wilgotny grunt gliniasty oraz piasek o dowolnej wilgotności [46]

Jeśli rura jest umieszczona pod nasypem, wówczas wypadkową należy obliczyć z zależności

^<?z^=KKfz^KDi kG/m    (3-200)

gdzie: Kk — współczynnik koncentracji według tabl. 3-40 H — wysokość nasypu nad rurą, m.

Tablica 3-4g

WARTOŚCI WSPÓŁCZYNNIKA KONCENTRACJI K_k W ZALEŻNOŚCI OD RODZAJU GRUNTU I SPOSOBU UŁOŻENIA RUR BIEGNĄCYCH POD NASYPEM [46]

Rodzaj gruntu	Sposób ułożenia	-£-2 Di	n
Drobne piaski i bardzo plastyczne gliny	bezpośrednio na gruncie	1.00	1,05
	na betonowej poduszce	1,15	1.20
Piaski średnio zagęszczone oraz gliny plastyczne	bezpośrednio na gruncie	1.25	1,35
	na betonowej poduszce	1.30	1,45
Grunty piaszczyste zagęsz-czone, żwiry, twarda glina	bezpośrednio na gruncie	1.40	1,70
	na betonowej poduszce	1,45	1,80

Uwaga: Dla pośrednich wortołcl jjj' należy obliczał! współczynnik K_k metoda Interpolacji. Dla JjJ > 13

H

nla należy ekstrapolować. lecz przyjąć warloić odpowiadającą jj- - 12.

Dla rur o dużych średnicach (powyżej 0,9 m) i ułożonych na głębokościach mniejszych od ich średnicy (H<D,) należy uwzględnić obciążenie gruntem znajdującym się w górnych pachwinach i obliczać je według wzoru

G₂-0,107Bl_łD5 kG;'m    (3-201)

Podobnie jak w uprzednich przypadkach, w tabl. 3-47 podano wartości sił i momentów obliczone dla omawianych przypadków i oparcia punktowego oraz dla o = 45° i 67°30'.