0.1+«b//i
uwzględnia efekt zarysowania na krawędzi rozciąganej. W rozważanym tutaj zakresie projektowania slupów należy przyjmować c = 1, ponieważ dla kategorii rysoodpomości (1 b) nie dopuszczamy do zarysować. Moment bez-władności I stall sprężającej szacujemy, przyjmując wstępnie ogólny stopień zbrojenia 0.6%. podzielony symetrycznie po 0,3% przy obu krawędziach. Współczynniki ^ l oblicza się ze wzoru [5-35]. Teraz można skorygować wartości momentów zginających, przykładając siły ściskające na zwiększonych mimośrodach:
■ Nyj&o,; A*2 =N2rrzeoz
Otrzymujemy układ sił jak na rysunku 9-2. Na tym rysunku wszystkie momenty, siły l mimośrody są dodatnie.
Długość obliczeniową l0 słupa przyjmujmy według tablicy C.1 normy [N1], Jeżeli zachodzi l0 S Th. to stup |est krępy i nie uwzględnia się wyboczenia. W pozostałych przypadkach trzeba uwzględnić wpływ smukłoścl.
Szacujemy ciężar słupa GI korygujemy wartości sil ściskających:
N, • + G. Nj * Nt^K*) + G.
Mimośrody początkowe e01 i e^ (slup może być zginany .w lewo' lub .w prawo*) ustala się zgodnie z p. 5.3.2 normy (N1J. Siłę krytyczną obliczamy ze wzoru (5-38]. Komentując ten wzór wyjaśniono, Ze występujący w nim współczynnik:
Dla przekroju prostokątnego o znanych wymiarach b i h można łatwo obliczyć naprężenia krawędziowe od poszczególnych składników obciążenia, toteż będziemy, odmiennie niż w poprzednich rozdziałach, obliczać niewiadome i <4^ ze stanów granicznych użytkowalności. a konkretnie ze stanu granicznego pojawienia się rys koleino na obu krawędziach rozciąganych. Warunkiem bezpieczeństwa dla pełnego sprężenia jest nieprzekroczenie rozciągać (-pod obciążeniem kombinacją (K&) - por. tablica 5-1. To samo kryterium wykorzystano we wzorze [9-1] dla oszacowania wysokości przekroju.
Otrzymujemy układ równań:
^-K + 1-1Pi2+0'9Pn)-- “K + T1P(2ep2 -0.9Pnepl)= -fctm .
-lK + l1Pn+05Ptt)-
+ lVnflpi~fctm. (9-4]
Po przyjęciu epl = eA = 0.4/7 i rozwiązaniu układu otrzymujemy wzory na wymagane wartości trwałych sił sprężających:
Pn = 2,629-^+1^24^--h h
- 0.438NZ - 022 W, - 0,66fcmbh .
Pa - 2.629-^+1324-^ -n h
- 0.438A/, - 0221NZ - 0,66fc!mbh .(9-5]
We wzorach tych wszystkie siły I mimośrody takie, jak na rysunku 9-2, są dodatnie l fctm też dodatnie. W ten sposób przekrój jest zwymiarowany, bo pozostaje jedynie przyjęcie liczby cięgien sprężających.
Warto w tym miejscu podkreślić, że przy dużych wartościach obciążeń zmiennych (np. hale z ciężkimi suwnicami) może być celowe dodatkowe obliczenie mimośrodów e01 I e02 oraz współczynników 77, i r\2 dla samych obciążeń długotrwałych. Pozwoli to na dokładniejsze ustalenie momentów M1 I M2 od obciążeń długotrwałych l wykorzystanie tych wartości we wzorach [9-5].
Do sprawdzenia pozostaje bezpieczeństwo w stanach granicznych nośności. Trzeba przejść do obciążeń obliczeniowych:
N,a = N,(KJ + 1.1G,
Częściowy współczynnik bezpieczeństwa y a 1,1 przyjęto bardzo niski, bo ciężar prefabrykatu strunobetonowego jest dokładnie określony i kontrolowany w wytwórni. Do obliczenia wysokości strefy ściskanej betonu x posłuży warunek równowagi sił według wzoru [5-41], w którym ćr^ = 0,75^* - 400 MPa (wzór [5-66a]):
dla przypadku działania siły N^ :
fcabx2 - tTpcApfz) — fpcjAp(\) — Nza , [9-6]
skąd:
X2 ~ 7~ziN2d + Ap(l/pd + <TpcAp(2>'). [9-7]
'cd°
Rys. 9-2. Schemat obciążenia słupa sprężonego
339