S7300490

C SOD~ąsSOD. +.$0-SDO Mf mC = 500+0,5 • 300-40 = 610 mm (0,61 m).    A

Ponieważ e_Jt =390 > 0,5 *300 - 40= 190 mm, mamy ao czynienia z przypadkiem dużego mimośrodu.

A. Obliczenie metodą ogólną Ze wzoru (5.4) ustalamy wartość momentu Mm - 0,180 (0,50- 0,5 0,30 +0,04) = 0,0702 MN m. a następnie z zależności (5.12) określamy 0,0702

1,0 0,26² * 0,85 10,6

= 0,115-ȣ = 0,180.

Ponieważ wyznaczona wartość £ odpowiada zakresowi lb, zbrojenie A_j2 jest obliczeniowo zbędne. Zgodnie z PN-99 zakładamy jednak minimalne pole przekroju tego zbrojenia. Ze wzoru (5.27) otrzymujemy

A_tl BiB = 0,002 • 0,26 • 1,0 = 0,00052 m² (5,20 cm²).

Z tablicy Z.2 (załącznik) przyjęto w obliczanym przekroju pręty czone co 200 mm

12 mm rozmiesz-

^,2.,™, = 5,65 cm¹ >5,25 cm².

Ponieważ pole przekroju zbrojenia ściskanego jest większe od zera, należy skorygować zasięg strefy ściskanej. W tym celu wyznaczamy ponownie współczynnik fi (z uwzględnieniem pola przekroju zbrojenia A_j2 i naprężeń w tym zbrojeniu). I tak, dla:

40    1    210

0,154, e„ = _v____- = 0,00105 (1,05%),

BMll

200000

ze wzoru (3.46) obliczamy 0,180-0,154

0,01

1-0,18

0,00105

= 0,300.

Identyczną wartość współczynnika k_s2 można po odpowiedniej interpolacji otrzymać z tabl. 3.5. Obliczamy ponownie ze wzoru (5.14)

0,0702 - 0,000565 • (0,26 - 0,04) • 0,30 • 210 |- 1,0-0,26²-0,85-10,6 -= 0,102^ = 0,165.

Dla tej wartości £

i 0,165-0,154    1

k_r2 = 0,01-I---10.13.

^A    1-0,18    0,00105

= 0,110-+£ = 0,175.

mm

Wobec zmiany naprężeń w zbrojeniu ściskanym należy ponownie skorygować £ 0,0702 -0,000565 • (0,26 - 0,04) • 0,13 i 210

1,0 0,26²- 0,85 * 10,6

*£rU.

0,01

o. i ter—.0,154 1

Mu

= 0.24.

0,00105

W-f-A

Zatem po

0,0702 -0,000565 • (0,26 - 0,04) • 0,244 • 210 l,0-0,26²-0,85-10,6

= 0,106—»£ = 0,170.

£ <fS

Ponieważ wartość £ = 0,170 różni się od poprzedniej (if = 0,175) mniej niż o 5%, tak więc iterację można uznać za zakończoną. Ostatecznie

m = 0,01

0,170-0,154

1-0,18    0,00105

0,19.

Przyjmujemy jednocześnie z tabl. 3.4 współczynnik co = 0,115. Teraz obliczamy pole przekroju zbrojenia rozciąganego ze wzoru (5.15)

= (0,115 • 1 • 0,26 • 0,85 • 10,6 + 0,000565 • 0,19 • 210+0,180) — = = 0,002247 m² (22,47 cm²).

Z tablicy Z.2 przyjęto pręty poziome <p 18 mm rozmieszczone co 110 mm; ^Asi._Prov = 23,20 cm²> 22,47 cm².

B. Obliczenie metodą uproszczoną

W metodzie uproszczonej zakłada się z góry możliwość pełnego wykorzystania efektywnej strefy ściskanej. Dla stali klasy A-I z tabl. 3.9 odczytujemy = 0,62; przy tym założeniu pole przekroju zbrojenia ściskanego obliczamy ze wzoru (5.24)

0,180• 0,39-0,62• (1 -0,5■ 0,62)• 0,26²-1,0*0,85• 10,6    _AnAiM

4TL    ■“ ""U»Uv«l V U*

*²    (0,26-0,04)-210

Wynik ujemny oznacza, że zbrojenie ściskane nie jest potrzebne obliczeniowo. Podobnie jak w metodzie ogólnej zakładamy, że zbrojenie A_sl stanowią pręty <j> 12 mm rozmieszczone co 200 mm (minimalny stopień zbrojenia). Rzeczywisty zasięg efektywnej strefy ściskanej lokuje się poniżej wartości granicznej. Przy wyznaczaniu wartości £_eJrf można skorzystać ze wzoru (5.14) i tabl. 3.10.

0,072->^=0,075.

0,0702 - 0,000565-210-(0,26 - 0,04) ***"    0,26²-1,0-0,85-10,6

Warunek (5.22) nie został spełniony, gdyż

Jg =0,075

2-0,04

0,26

0,308,

tak więc zbrojenie rozciągane należy wymiarować ze wzoru (5.26). Otrzymujemy

A

o ✓*<**£? ] 1 ry 1

'S*    (‘o Z. 6' —0_/ o9J ■■2-