32 Metoda rezolucji. Elementy logiki pierwszego rzędu
2. Tworzymy postać klauzulową:
5 |
- r, |
s},{~ q, |
~1},{p}} | |
Przeprowadzamy dowód: | ||||
1. |
6. |
s} i, 4 | ||
2. |
{~p,r} |
7. |
{~p,s} |
2, 3 |
3. |
{~ r, s} |
8. |
{-4 |
5, 6 |
4. |
q, ~ s} |
9. |
5, 7 | |
5. |
M |
10. |
□ |
8, 9 |
Poniważ otrzymaliśmy klauzulę pustą, zatem wnioskowanie jest poprawne.
W logice pierwszego rzędu (rachunku kwantyfikatorów, rachunku funkcyjnym) stosujemy:
• x,y, z — zmienne indywiduowe (indywidua) — reprezentujące dowolne przedmioty,
• a, b, c — stale indywiduowe — reprezentujące ustalone przedmioty,
• P,Q,R — symbole predykatowe lub predykatywne (predykaty) — opisujące własności zmiennych lub relacje (związki) zachodzące pomiędzy zmiennymi,
• f\ lub V (for Ali) — kwantyfikator ogólny (generalny, duży) czytany 77dla każdego ”,
V lub 3 (Exists) — kwantyfikator szczegółowy (egzystencjalny, mały) czytany 77istnieje taki, że”,
• funktory zdaniotwórcze, • nawiasy.