Scan0024

Wymagana jest zatem od zalecającego dobra znajomość fizjologii oraz form i metod stosowania aktywności ruchowej.

2.    PROMOCJA AKTYWNOŚCI FIZYCZNEJ.

Promocja aktywności fizycznej to przede wszystkim przebicie się przez barierę niemocy, niechęci, a czasem nawet wstrętu do ćwiczeń ruchowych. Dlatego celem promocji tejże aktywności powinno być oddziaływanie w pierwszym rzędzie na sferę psychiczną.

Promocję aktywności fizycznej wśród dzieci i młodzieży powinny prowadzić szkoty i uczelnie wyższe. Posiadają one odpowiednią infrastrukturę do kultury fizycznej i zdrowotnej. Jednak, czy programy wychowania fizycznego są ukierunkowane na potrzeby mchowe dla p Oprą wy zdrowia? Czy nauczyciele tego przedmiotu są przygotowani do propagowania aktywności fizycznej i szerzej zdrowia na lekcjach wf.

Raczej w większości przypadków, ani realizowany program, ani przygotowanie nauczyciela nie sprzyja promowaniu aktywności fizycznej na zajęciach z wychowania fizycznego.

I

Drugim miejscem promocji aktywności fizycznej powinien być dom rodzinny. Występuje tu bowiem prosta zalażność bardziej aktywni i świadomi potrzeby aktywności

rodzice to również aktywne ich dzieci.

Wśród osób dorosłych nic posiadających na ten temat żadnej wiedzy, promocja aktywności fizycznej powinna odbywać się poprzez służbę zdrowia (przede wszystkim lekarzy i fizjoterapeutów), masowe środki przekazu, zakłady pracy, znajomych lub sąsiadów.

3.    NIEDOSTATKI I NADMIAR AKTYWNOŚCI FIZYCZNEJ.

Przytaczając za H. Szwarc ogólne ustalenia, wynikające z wielkiej liczby badań prowadzonych nad skutkami ograniczonej aktywności ruchowej (hipokinezja lub hipodynamia), prowadzi do:

>    atrofii mięśni, tkanek i narządów,

>    osteoporozy,

Y obniżenia przemiany materii,    /

>    zwiększenia wydalania wapnia, fosforu, potasu, sodu, azotu i ujemnegp bilansu wapiennego,

>    zmiany objętości płynów ustrojowych,

>    zmniejszenie odporności ustroju (swoistej i nieswoistej),    ;

>    spadku wydolności fizycznej,

>    wzrostu częstości skurczów serca w spoczynku i po wysiłku,

Równie niebezpieczne, jak niedostateczna aktywność, jest przeciążenie organizmu nadmiernym wysiłkiem (hiperkinezja lub hiperdynamia). Skutkami tego mogą być:/

*    niebarmonijny rozwój ciała,

❖    powstawanie wad postawy lub nawet kalectwa,

•I* pogrubienie warstwy korowej kości,

*J* zwiększenie grubości i liczby włókien mięśni szkieletowych,

•J" zmniejszenie aktywności niektórych enzymów,

*> wyraźne zaniżenie odporności ustroju prowadzące do łatwego zapadania na różne schorzenia i infekcje    ■

r,