ScannedImage 92

- 64- -

Odbywający się obecnie dialog Kościoła rzymsko-katolickiego ze wspólnotą Anglikańską, z Federacją Kościołów Luterańskich oraz Aliansem Kościołów Reformowanych dotyczy m.in* tych właśnie zagadnień .

Problem małżeństw mieszanych.

Jednym z trudnie jszych, problemów duszpasterstwa oraz ruchu ekumenicznego jest sprawa małżeństw mieszanych. Zdarzały się one i w poprzednich wiekach, ale w czasach dzisiejszych małżeństwa wyznani owo mieszane stały się częstsze ze względu na przemiany zachodzące w świecies łatwość kontaktów- ludzkich, migracje ludności* rozwój przemysłu, zjawisko urbanizacji, emigracja różnego rodzaju itp. Małżeństwa mieszane przynoszą wiele trudności, ponieważ do rodziny, która powinna zachować ścisłą jedność, wprowadzają pewien podział na skutek różnic poglądów i praktyki wiary oraz wychowania dzieci. Doświadczenie życiowe uczy, że,, małżeństwa mieszane łatwiej ulegają indyferentyzmówi religijnemu i zaniedbują religijne wychowanie dzieci. Wprawdzie w wypadku małżeństwa osób ochrzczonych różnych wyznań chrześcijańskich istnieje między nimi pewna wspólnota dóbr duchowych, której brak w małżeństwie ochrzczonego z osobą nie-ochrzczoną, ale mimo wszystko w małżeństwie mieszanym zachodzą zazwyczaj różnice poglądów na naturę sakramentalną małżeństwa, na zasady moralne kierujące życiem małżeńskim i rodzinnym, kompetencjo Kościoła w tych sprawach itp. Ponadto rodzice różnią się co do kultu i nie mogą wykonywać wspólnie tak ważnej rzeczy, jaką jest oćrv_: nie czci Bogu, gdy zaś przyjdą na świat dzieci, powstają nieraz spory, czy mają być one wychowane w wierze matki_t czy ojca, bo prze-' cięż każde z nich ma prawo i obowiązek wychowania dziecka. Dlatego każde małżeństwo mieszane przedstawia swoisty problem i nic dziwnego, że tak Kościół rzymsko-katolicki, jak i szereg innych Kościołów chrześcijańskich odradzają zawieranie takich małżeństw. Niezależnie jednak od rzeczywistych trudności problem istnieje i Kościoły muszą respektować prawo wolności swych wyznawców do zawierania małżeństw/.

Do Soboru Watykańskiego II Kościół rzymsko-katolicki kierował się przy zawieraniu małżeństw mieszanych przepisami prawa kanonicznego, które miały na względzie wyłącznie dobro wiary i katolickie wychowanie potomstwa. Ważniejsze z tych przepisów były następującet

a.    Kościół najmocniej zabraniał małżeństw mieszanych między katolikiem i stroną niekatolicką/kan.1060/.

b. . Dyspensy umożliwiającej taki związek udzielał Kościół tylko ze "słusznych i ważnych powodów" i po złożeniu rękojmi, które były dwojakiego rodzaju: strona niekatolicka składała zobowiązanie, że odsunie od współmałżonka katolika wszelkie niebezpieczeństwo utraty wiary katolickiej, obydwoje zaś małżonkowie zobowiązywali się

db ochrzczenia i wychowania wszystkich dzieci w wierze katolickiej* Wymagane było złożenie takich rękojmi na piśmie /kan.1061/.

c.    Strona katolicka była obowiązana starać się o nawrócenie współmałżonka niekatolika /kan.1062/.

d.    Jeżeli została otrzymana dyspensa zezwalająca na małżeństw) mieszane, nie wolno było nupturientom ani przed zawarciem raałżeń-stwa katolickiego, ani po jego zawarciu stawić się przed duchownym niekatolickim dla wyrażenia czy ponowienia zgody małżeńskiej. -Te-