SE20101110016

<płyta_główna, ilość_pamięci,4MB>. , ₍

Z powyższego wynika, że każda trójka stanowi pewne stwierdzenie dotyc ’ ce opisu komputera — jego składników, cech oraz wartości tych cech. Jest analogia do sieci semantycznych, gdzie pojedynczą relacje pomiędzy dwo obiektami można zapisać w postaci trójki cobiekt, atrybut, wartość>.

Ramy są najbardzej złożoną metodą reprezentacji wiedzy . Umożliwiaj ąjedn bardzo wieme odtworzenie opisu rozpatrywanej dziedziny. Metoda ta opi się na podstawowym elemencie, jakim jest rama¹ składająca sie z tak zwany szczelin² (ang. slots), w których zapisywane są informacje. Pojedyncza ra może stanowić opis obiektu lub wybranego pojęcia. W poszczególnych szcz linach mogą być zapisywane informacje o dowolnym typie, w zależności potrzeb: dane numeryczne, opisowe, zbiory wybranych wartości, wskaźniki inne ramy, reguły postępowania. Oprócz tego, w szczelinach mogą być zapis wane reguły czy procedury postępowania. Każda z ram może być wyposażo w różne zestawy szczelin. Poniżej został przedstawiony przykładowy, jeden: najbardziej popularnych zestawów szczelin:

WARTOŚĆ —dana przechowywana w ramie;

DOMYŚLNE— procedura ta określa domyślną wartość klatki WARTOŚ w przypadku, gdy wcześniej nie została ona ustalona, a syste żąda podania jej wartości;

WYMAGA — procedura ta ustala ograniczenia na wartości zapisywane d szczeliny WARTOŚĆ wynikające z przyjętych założeń; REGUŁA WNIOSKOWANIA — zawiera regułę wnioskowania, która moż zostać uruchomiona przez system, w celu zmiany wartoś szczeliny WARTOŚĆ;

JEŻELI POTRZEBNE — procedura ta określa nową wartość szczeliny WAR TOŚĆ, w przypadku gdy wymagane jest obliczenie no w; wartości ze względu na zmiany zachodzące w systemie; JEŻELI DODANE, USUNIĘTE — procedura ta określa nową wartość szczeliny WARTOŚĆ w przypadku jej zmiany;

KASUJ —procedura ta ustala wartości początkowe szczeliny WAR-^;

TOŚĆ.

Koncepcja ram umożliwia nadanie autonomiczności poszczególnym obie ktom, a w związku z tym odciążenie całego systemu od wykonywania takie! czynności, jak sprawdzanie poprawności danych lub ustalanie wartości dom ślnych. Procedury wykorzystywane wyłącznie przez ramę nazywane są “dem".

nami” (wywoływane są jednocześnie z dostępem do ramy), zaś procedury, które mogą być bezpośrednio wywoływane przez system noszą nazwę “sług”.

Kama może opisywać zarówno pojęcie jak i konkretny obiekt. Pojęcie mvzywane jest często protofypemhib wzorcem, obiekt—egzemplarzem. Proces wyszukiwania informacji w bazie wiedzy, zbudowanej z wykorzystaniem ramowej reprezentacji, polega na ukonkretnianiu ramy prototypu do momentu, gdy stanie się jej egzemplarzem. W kolejnych krokach uzupełniane są szczeliny. Wykorzystuje się przy tym zawarte w niej procedury. W momencie, gdy wszystkie żądane szczeliny zostaną uzupełnione, rama stanowi rozwiązanie, ky.simek 2.2 przedstawia przykład ramy prototypu dotyczącej reprezentacji t /.asn. Określenie czasu składa się z godzin, minut, sekund i trybu odliczania. < iod/.ina opisywanajest za pomocą liczb od 1 do 12 w trybie 12-godzinnym lub |!) 211 — w trybie 24-godzinnym: minuty opisywane są za pomocą liczby z zakresu [0...59], podobnie jak sekundy. W trybie 12-godzinnym dodatkowo musi nastąpić rozróżnienie pory dnia: “am” -— przed południem lub “pm” — po południu. Dla ^powyższego przykładu przedstawiono jeden z możliwych egzemplarzy tej ramy (rysunek 2.3).

CMS

GODZINA	Wynidgd liczba całkowita [1 ... 12] lub [0 ... 23] •Jeżeli dodano-—wyznacz TRYB
MINUTA	Wymaga liczba całkowita [0 ... 59]
SI‘.RUNDA	Wymaga liczba z zakresu [0 ...59]
1 RYB	Wymaga ’am’, ’pm\ lub
Hm MAT ■....... -r-.n.J—___	Godzina / minuta / sekunda / tryb

Rys. 2.2. Przykład ramy prototypu

\| GODZINA	Wartość 10
MINUTA .	Wartość 43
SIMJNDA	Wartość 12
\| TlłYH	Wartość ’am’ >

Rys. 2.3. Przykład ramy egzemplarza

Inna nazwa tego pojęcia to szablon.

Rama składa się ze szczelin. Każda ze szczelin może również zawierać szczeliny niższeg rzędu.