65
65
100?;,
V =
Vk
Z powyższego wynika, że praco związano z przygotowaniem, nasycani era i klina ty co wanien klocków należy tok zsynchronizować z przygotowywaniem kolb Koli ago, aby zakończanie ił-tygodni owego okresu klimatyzowania klocków zbiegło się z wyrośnięciem grzybni grzyba testowego w kolbach Kolle-go. Kolby Kollego wraz z próbkami przeohowuje się przez 3 miesiące w termostacie w temperaturze 2?|l°C i wilgotnośoi względnej powietrza 75-5#.
jako grzyby testowe w metodzie agarowo-klookowej stosujo się ozyste kultury niżej podanych grzybów, przechowywane na pożywoe agarówo-slodowoj lub próbkaoh drewna. Dla drewna sosny i innych gatunków iglastych:
- coniophora puteana (Sohum. ex Fr.) Karst. - szczep Eberswalde 15,
- Lentinus lepideus (Fr. ox Fr.) Fr. - szczep Aberswalde 20,
- Porla placenta (Fr. Cke. sensu Eriksson - szczep Eberswalde 125,
- Serpula laorymans (Sohum. ex Fr. ) S. F. Gray - szozep Eberswalde 315. Dla drewna buka i innych gatunków liśoiastyoh:
- Coriolus rersioolor (L. ex Fr.) Quel. - szozep Eberswalde Zlh,
- Conipbora puteana (Sohum. ex Fr.) Karst, - szozep Eberswalde 15,
- Gleophyllum trabeum (Pers. ex Fr.) Murrill - Szczep Eberswalde 133.
V badaniu Jednego środka stosuje się oo najmniej 2 gatunki grzybów te-
stowyoh:
- dla drewna drzew iglastych - Coniophora puteana oraz drugi, dobiera
ny w zależności od przeznaczenia środka,
- dla drewna drzew liśoiastyoh - Coriolus versioolor oraz drugi, dobierany w zależności od przeznaczenia środka.
Po zakończeniu 3a*niesięoznego okresu przechowywania kolb z próbkami w podanych wyżej warunkach, należy klocki wyjąć ostrożnie z kolb i oczyścić z grzybni powierzchniowej. Zwraoao należy przy tym uwagę, aby nie u-azkodzio drewna. Próbki po oozyazozeniu zważyć z dokładnością do 0,01 g i przez 2*ł godziny suszyć w tempera turzo pokojowej. Następnie należy limie ś o ió je w suszarce w temperaturze 100i5°C i suszyć do stałej masy po czym zważyć z dokładnością do 0,01 g.
Na podstawie rćżnioy masy próbek po wy jęolu z kolb i po wysuszeniu, ob-łiozyć wilgotność klocków (w £) po zakończeniu badań, według wzoru: % - *2
w którym:
m - masa próbki przed nasyceniem w stanie snohym (g), bu — masa próbki nasyconej lub kontrolnej, poddanej działaniu grzyba, w stanie ouohym (g).
Ubytki masy próbek (K) nasyconych roztworem o stężenia większym niż \% oblioza się w procentach wagony oh, według wzoru:
w którymi
m^ — jak w poprzednim wzorze,
b^ — masa próbki z badanym preparatem po odparowania rozpnmny-aiałtrą (g) , obliczona według następującego wzoru:
w którym:
m, m., o — Jak w poprzedni oh wzorach.
Ubytek masy próbek (K) nasycony oh roztworem preparatu o stężeniu większym od i. dużej lotności oblicza się według wzoru:
✓ VkN
B ¥.
“p - -foo
w którym:
m^ i m^ — Jak we wzoraoh poprzedni oh,
- ilość preparatu, jaka ulotniła się w czasie wykonywania badań w próbie na lotność w prooantaoh (średnia arytmetyczna wyników badania na próbkaoh najbliższego wyższego stężenia), obliozona według wzoru:
(“ki " “fc) * 0
“k + -T00--%
___—:—- . 100,
(“k “ “k*
\ *-m—
w
“k “
c —
w którym:
- masa próbki w stanie wilgotnym, bozpośrodnio po wyjęciu i oczyszczeniu próbki (g),
**2 ~ masa próbki w stanie suchym (g).
Ubytki masy próbek (K) nasyconych roztworem badanego środka o stężaniu mniejszym lub równym 1£ oraz nasyconych samym rozpuszczalnikiem oraz ubytki masy próbek kontrolnych oblicza się w procentach wagowych, według wzoru:
* - “o
którym: masa próbki przed nasyceniem w próbie na lotność (g), masa próbki po nasyceniu, w próbie na lotność (g), masa próbki nasyconej, przoohowywanej na jałowej pożywoe, po Jęoiu z kolby i wysuszeniu (g),
Jak we wzoraoh poprzednioh.
wy-
Za miarodajny ubytek masy próbek poddanyoh działaniu grzyba przyjmujo się średnią arytmetyczną wyników co najmniej 3 próbek, różniących się nie więcej niż o 20> od średniej arytmetycznej.
Oznaczanie uznaje się za prawidłowo przeprowadzone, jeżeli ubytki masy próbek kontrolnych oraz próbek nasyconych samym rozpuszczalnikiem są