sieci#

JZlCNMLókl) - ą W.zool * 28

,5 /£<= i T kLCKP nOhOCĄar^ó

Systemy tele^,it<ansmisyjne

nego zwielokrotnienia czasowego sygnałów cyfrowych o mniejszych przcplywnoś-ciach.

Tablica 13. Europejska hierarchia wielokrotnych systemów cyfrowych PCM

Określenie systemu	Liczba kanałów 64 kb/s		Przepływność sygnału grupowego [kb/s]
	telefonicznych	synchronizacyj no-sygnalizacyjnych
2 Mb/s	30	2	2048
8 Mb/s	120	4	8448
34 Mb/s	480	8	34368
140 Mb/s	1920	16	139264
560 Mb/s	7680	32	564922

Rozwój wielokrotnych, cyfrowych systemów teletransmisyjnych polega na zwiększeniu krotności systemów pracujących na jednym torze co powoduje względne zmniejszenie kosztów sieci transmisyjnej w przeliczeniu na jeden kanał. Szacuje się, że czterokrotne zwiększenie krotności systemu obniża trzykrotnie cenę transmisji jednego bitu. Uzasadnione jest zatera zastosowanie wiązek międzycen trał owych o dużej krotności.

133. Linie kablowe symetryczne

Teletransmisyjne linie kablowe zawierają od kilku do kilkuset torów symetrycznych. Właściwości transmisyjne pojedynczego toru przewodowego określają charakterystyki częstotliwościowe oraz wzajemne oddziaływanie torów - przesłuch [32], Dalekosiężne kable teletransmisyjne w sieci łączności między centralami międzymiastowymi zawierają tory symetryczne przeznaczone do przesyłania sygnałów telefonii nośnej o krotności od 12 do 120 kanałów. Tłumienność jednostkowa torów w temperaturze 10 °C dla częstotliwości 110 kHz zawiera się w zależności od typu kabla i średnicy żył przewodzących, w granicach od 14 do 20 dB/km, a dla częstotliwości 55 kHz - w granicach od 30 do 48 dB/km. Długość odcinka wzmacniakowego ha kablach symetrycznych osiąga:

2.5 -f* 3.5 km dla systemu 24-kanałowego,

1.7 -*■ 2.5 km dla systemu 60-kana 1 owego.

W sieciach abonenckich łącza naturalne są tworzone z par przewodów w wielo-parowych kablach miejscowych i okręgowych o izolacji papierowo-powietrznej lub polietylenowej.