Tabela 2.4
Struktura historii choroby
I. Dane z wywiadu od pacjenta:
1. Zasadnicze skargi
2. Przebieg obecnego schorzenia
3. Wywiad na temat przebytych schorzeń psychicznych
4. Wywiad na temat chorób somatycznych
5. Wywiad na temat stosowanego dotychczas leczenia
6. Wywiad rodzinny
7. Wywiad osobisty
II. Stan psychiczny (objawy psychopatologiczne)
III. Ocena mechanizmów psychodynamicznych
IV. Badanie fizykalne
V. Wywiad środowiskowy (od członków rodziny, znajomych)
VI. Badanie psychologiczne i neuropsychologiczne
VII. Badania laboratoryjne (cele diagnostyczne, terapeutyczne)
VIII. Diagnoza różnicowa (wieloosiowa, wielopoziomowa)
IX. Plan leczenia (metody alternatywne)
X. Prognoza (bliższa, dalsza)
XI. Pisemna zgoda pacjenta na proponowane leczenie
Rozdział
3
Klasyfikacja zaburzeń psychicznych jest klasyfikacją medyczną. Przede wszystkim służy ustaleniu diagnozy i podjęciu właściwego leczenia. Diagnoza lekarska (tab. 3.1) przebiega od określenia występujących objawów, przez łączenie ich w zespoły do rozpoznania choroby. Diagnoza na poziomie objawów pozwala jedynie na leczenie objawowe, na poziomie zespołów — syndromolityczne, choroby — no-zolityczne, czyli przyczynowe. Współczesne klasyfikacje psychiatryczne najczęściej pozwalają wyodrębnić i opisać jedynie zespoły, rzadko choroby. Mają charakter bardziej syndromograficzny niż nozograficzny. Dotyczą więc zaburzeń, a nie chorób psychicznych. Zaburzenia określane sąjako zespoły zachowań i(lub) objawów, które powodującierpienie i zaburzają indywidualne funkcjonowanie chorego.
podziału na odrębne pod względem etiologicznym zaburzenia organicz-
Większość zaburzeń psychicznych uwarunkowana jest wieloma czynnikami patogenetycznymi. Odchodzi się stopniowo od dawnego
Tabela 3.1
jjgrarchią diagnozy i leczenia psychiatrycznego
Etapy
procesu I
diagnostycznego Przykład
Przykład
Leczenie
*■ Objawy
Zaburzenia pamięci, myślę- Symptomolityczne nia, dezorientacja itd.
Zespół otępienny Choroba Alzheimera
Syndromolityczne
Nozolityczne
29