Sorela. Średnie wagowe dozowanie dwóch składników spoiwa magnezjowego wynosi: a)magnezytu kaustycznego 62-67%. bjchlorku magnezu 38-33%, przy czym skład powyższy ustala się przyjmując stały 6-ck) wodny chlorek magnezu MgCI2'6H20. Skład spoiwa magnesowego przy zastosowaniu MgS04 waha się średnio: a)62-67% wag. MgO, b)38-33% wag. MgSO<. przy czym skład powyższy ustala się przyjmując bezwodny MgSO« Właściwości spoiw magnezjowych i zastosowanie w budownictwie. 1 Kaustyczny magnezyt reaguje z wilgocią i CO? z powietrza, w rezultacie powstaje Mg(OH)? i MgCOj Z tego względu spoiwo trzeba zabezpieczyć przed wilgocią i C02.2Czas wiązania ajmagnezyt kaustyczny p. 20-50min k. do 6-7h. bjdoiomit kaustyczny p. 2-4h k do 12-I8h.
3Wytrzymałość na ściskanie ajmagnezyt kaustyczny do 60Mpa, b)do!omit kaustyczny do 20Mpa. 4Spoiwa magnezjowe cechuje duża szybkość twardnienia po 24h do 50%, a po 7 dniach do 80-90% wytrzymałości. SSpoiwa magnesowe na roztworze MgSO* wykazują mniejszą higroskopijność, niż roztworze MgCb. posiadają jednak mniejszą wytrzymałość mechaniczną. BCelem obniżenia higroskopijności i podwyższenia odporności na działanie wody stwardniałego spoiwa magnezjowego. zaleca się razem z MgCI2 stosować FaSOi- Dodatek FeSO* zwiększa szybkość wiązania spoiwa i zmniejsza możliwość tworzenia się wykwitów na gotowych wyrobach. 7Spoiwa magnezjowe charakteryzują się dużą zdolnością wiązania znacznych ilości wypełniaczy (kruszywa) i to zarówno mineralnych jak i organicznych. 8Wykazują korozyjne oddziaływanie na metal. 9Spoiwa magnezjowe stosuje się bardzo chętnie do wiązania wypełniaczy organicznych (trocin, wiór), które w odróżnieniu od cementu portlandzkiego nie wpływają ujemnie na tego typu kruszywa. To wyjaśnia się naturalnym chemicznym charakterem spoiw magnesowych, a także mineralizacja kruszywa przez produkty uwadniania spoiwa (tzw. tlenochlorki magnezu). lOSpoiwa magnezjowe mogą znaleźć zastosowanie do wykonywania: a)podług bezspoinowych, b)płytok podłogowych, c)podokienników i stopni schodów. d)płyt termoizolacyjnych wlóro-magnezjowych i piano-magnezjowych, e)płytek wykładzinowych ściennych. Powyższe wyroby i elementy budowlane produkuje się zazwyczaj z zastosowaniem wypełniacza organicznego (wióry, trociny), rzadziej stosowane są wypełniacze mieszane (organiczno-mineralne) i mineralne. Tworzywa uzyskane na bazio spoiwa magnezjowego i wypełniacza w postaci mieszaniny trocin I mączki drzewnej nazywa się skałodrzewem (ksylolitem). Wiązanie i twardnienie spoiw magnezjowych. W wyniku zmieszania MgO z wodą (lub wodnym roztworem soli) zachodzi reakqa: Mg0+H20-»Mgl0H)? (2). Szybkość tej reakcji zależy w dużym stopniu od temp wypału MgO. zobrazowano to: ajtemp wypału 70tfC, czas hydratacji 1 dzień, stopień uwodnienia/5%, b)700°C. 3dni, 100%, c)1200°C, 1 dzień. 66%. d)1200°C. 1rok, 97,6%, e)1400°C.
1 dzień. 5%, f)14O0°C. 1rok,53%. Tworzący się w reakcji (2) Mg(OH)? może występować w następujących termach: ajmotastabilnej formie żelu o wzorze Mg(OH)?*nH20. ulegającego z czasem krystalizacji, b)stabitnej formie krystalicznej w postaci płytek heksagonalnych brucytu o wzorze Mg(OH)?, c)stabilnej formie krystalicznej w postaci kryształów drobnowłóknistych nemelitu o wzorze MgfOHfe. Reakcja hydratacji (uwadniania) MgO (2) zachodzi poprzez roztwór, tzn.. że tlenek MgO w pierwszej kolejności ulega rozpuszczeniu się w wodzie. Z chwilą powstania roztworu przesyconego w stosunku do Mg(OH)2 (ale nienasyconego w stosunku do MgO) z roztworu zaczyna krystalizować Mg(OH)2 w termach jak podano wyżej. Krystalizacja z roztworu Mg(OH)? powoduje zagęszczenie się mieszaniny i stopniowe jej przeobrażenie się w dało stale. Następuje spoiwa Z
upływem czasu uruchamia się proces krystalizacji termy żelowej Mg(OH)2 i rekrystalizacji formy krystalicznej Mg(OH)?. z równoczesnym wydzielaniem się nadmiarowej wody w spoiwie. W efekcie powyższego następuje wzrost wytrzymałości spoiwa tj. następuje etap twardnienia spoiwa Wielkość i szybkość rozpuszczania się MgO w czystą wodzie jest mała, czym tłumaczy się niską wytrzymałość spoiw magnezjowych zarabianych wodą. Gdy do zarobienia MgO stosuje się wodny roztwór MgCb (kib me wspomniane wyżej wietkośd i szybkości rozpuszczania się MgO znacznie zwiększa się i co jest szczególnie ważne zwiększa się różnica w rozpuszczalności MgO i Mg(OH)? tj. AR. W efekcie wzrostu różnicy óR w rozpuszczalności MgO i Mg(OHh następuje: ajwzrost wytrzymałości spoiwa, b)wzrosi szybkości wiązania w efekcie także twardnienia. Ponadto obecność MgCI? w reagującym układzie powoduje, że obok wodorotlenku magnezu jako produkty reakcji tworzą się zasadowe uwodnione chlorki maonezu tzw. tlenochlorki o zmiennym składzie: MgCl2‘3Mg(OH)2*7H20. MgCł2'5Mg(OH)2*7H20.- Występowanie tlenochlorków o różnym składzie tłumaczy się możliwością zastępowania grup (OH)' jonami Cr z uwagi na jednakowy ładunek i zbliżony promień jonowy.
Ogólny wzór tlenochlorków Mg^OH, CI)a,*mH?0. Tlenochlorki tworzą kryształy w postaci włókien, które przeplatając się wzajemnie, i z kryształami Mg(OH>2. tworzą zwartą strukturę zwiększającą
O